نوشته ها در دسته بندی: سلامت

«تابناک با تو» –  هوس خوردن یخ یا میل مداوم به خوراکی‌های شور می‌تواند نشان دهنده‌ی مشکلی پنهان یا کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی باشد. به همین خاطر است که باید به عادت‌های جدیدتان بی توجه نباشید، بخصوص اگر یکباره و بدون هیچ دلیل مشخصی به وجود آمده باشند.

در ادامه از نشانه‌های بدنی خواهیم گفت که هرگز نباید به آن‌ها بی اعتنا باشید.

۱- احساس راه رفتن چیزی رو پا‌ها

اگر احساس می‌کنید چیزی روی پاهایتان راه می‌رود یا می‌خزد، یا میل به حرکت دادن پاهایتان دارید، ممکن است نشانه‌ی سندرم پای بی قرار باشد. این مشکل اغلب شب‌ها زمانی که سعی بر خوابیدن دارید، باعث ناراحتی می‌شود.

۲- تغییر دستخط، از دست دادن بویایی و دیدن رویا‌های شفاف

اغلب افراد نام بیماری پارکینسون را شنیده اند، اما از علائم آن ناآگاه اند. پزشکان می‌گویند لرزش، کُندی حرکات، مختل شدن خواب به دلیل دیدن کابوس و تغییر در گفتار و نوشتار، همگی می‌توانند نشانه‌های این بیماری باشند.

۳- ضخیم شدن پوست

مشکلات پوستی را دست کم نگیرید. ضخیم و خارش دار شدن پوست می‌تواند نشانه‌ی مشکلات داخلی مختلفی باشد، مانند اختلالات هورمونی، اگزما یا آلرژی. در صورت تداوم یا تشدید این مشکل، آزمایش خون دهید.

۴- خواب زیاد

پزشکان می‌گویند علت پُرخوابی می‌تواند چیز‌هایی فراتر از خستگی صرف باشد. برخی بیماری‌های خودایمنی می‌تواند باعث میلی مستأصل کننده به خوابیدن در هر موقعیتی شوند. به علاوه، مصرف الکل پیش از خواب هم می‌تواند چنین نتیجه‌ای داشته باشد.

۵- تغییر رنگ چشم‌ها

پزشکان می‌گویند ظاهر شدن یک حلقه‌ی سفید یا خاکستری به دور قرنیه‌ی چشم‌ها در افراد زیر ۴۶ سال می‌تواند نشانه‌ی کلسترول بالا باشد. این حلقه به خودی خود ضرری ندارد و تنها ظاهر چشم‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

۶- خشم و پرخاشگری

از کوره در رفتن شاید همیشه ریشه در شخصیت فرد نداشته باشد. برخی محققان می‌گویند خشم می‌تواند با افسردگی مرتبط باشد. به گفته‌ی آن ها، افسردگی خودش را تنها با کاهش انرژی یا غم نشان نمی‌دهد، بلکه می‌تواند به شکل پرخاشگری بروز کند.

۷- تغییر در سینه‌ها

در صورت مشاهده‌ی هر گونه تغییری در سینه‌ها مانند برآمدگی، افزایش سفتی، فرورفتگی، قرمزی، پوسته پوسته شدن یا خارش، حتماً به پزشک مراجعه کنید. شناسایی به موقع این نشانه‌ها می‌تواند شانس درمان را به میزان چشمگیری افزایش دهد.

۸- هوس خوراکی‌های شور

لذت بردن از خوراکی‌های شور ایرادی ندارد، اما اگر متوجه شده اید که نمی‌توانید این هوس را کنترل کنید و به تنها چیزی تبدیل شده که میل به خوردنش دارید، وقتش رسیده دلیل آن را پیدا کنید. به گفته‌ی کارشناسان، این هوس می‌تواند نشانه‌ی کمبود آهن، کم خونی، کمبود آب بدن یا سندرم پیش از قاعدگی باشد.

۹- تشنگی مداوم

احساس تشنگی مداوم طبیعی نیست. گاهی ممکن است به تغذیه مربوط باشد، بنابراین ببینید که آیا خوراکی‌های تند یا شور زیاد مصرف می‌کنید یا خیر. تشنگی مداوم می‌تواند نشانه‌ی دیابت یا بارداری هم باشد.

۱۰- فراموشکاری، خستگی و کاهش میل جنسی

گاهی این مشکل با افسردگی اشتباه گرفته می‌شود، چون اینطور به نظر می‌رسد که شما به قدر خسته و مستأصل هستید که حتی نمی‌توانید چیز‌ها را به خاطر بسپارید. پزشکان توصیه می‌کنند به این علائم بی اعتنا نباشید، چون می‌توانند نشانه‌ی مشکلی در رابطه با سطح هورمون تیروئید باشند. ممکن است دچار اضافه وزن و احساس سرما هم شوید.

منبع: روزیاتو

تابناک باتو ــ گاهش پیش می‌آید هنگام نوشیدن جرعه‌ای آب، ناگهان دچار سرفه‌‌هایی بی‌قفه و کنترل‌ناپذیر می‌شویم، چون قطره‌های آب به جای ورود به مری، وارد نای شده‌اند. دانشمندان در پژوهش جدیدی روی موش‌ها دریافته‌اند که محرک‌ این واکنش آشنا و محافظتی‌، سلول‌هایی کمیاب و ریز در راه هوایی‌ بدن‌اند.

زیای ژو و شین سان از دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیه‌گو در تفسیری از این پژوهش که در مجله ساینس (Science) منتشر شد، نوشتند که این دستاورد می‌تواند راه را برای کشف روش‌های جدید در درمان اختلال‌های تنفسی هموار کند و احتمال دارد در درمان سرفه‌‌های مزمن یا پیشگیری از التهاب ریه مفید باشد.

به گزارش لایوساینس، وقتی مایع به جای مری به نای وارد می‌شود که به ریه‌ها می‌رسد، بدن به طور خودکار سازوکارهای محافظتی را آغاز می‌کند. این سازوکارها عبارت‌اند از واکنش سرفه که مایع را از مجرای نای بیرون می‌آورد و بلع که آن را به سمت معده پایین می‌برد.

این رفلکس‌ها به دفع هرچه سریع‌تر مایع استنشاق‌شده از مجاری تنفسی کمک می‌کنند تا از بافت‌‌های حساس ریه‌ که به انسان امکان تنفس می‌دهند، محافظت کنند. اگر این تدابیر محافظتی شکست بخورند، امکان دارد باکتری‌های بالقوه موجود در مایع استنشاق‌شده موجب عفونت و التهاب در ریه‌ها شوند که به ذات‌الریه هم شناخته می‌شود. رفلاکس اسیدی هنگامی که محتویات معده ناخواسته به مری بازمی‌گردد، هم مجموعه‌ای مشابه از رفلاکس‌ها را سبب می‌شود.

این واکنش‌ها به لطف وجود عصب‌هایی در مسیر‌های هوایی ایجاد می‌شوند که سیگنال‌ خطر را به مغز منتقل می‌کنند، اما عصب‌ها در این روند تنها نیستند و یافته‌های دانشمندان اکنون نشان می‌دهد که از سلول‌های خاص موجود در بافت پوششی (epithelium) حنجره و نای کمک می‌گیرند. این سلول‌ها به سلول‌‌های عصبی غدد درون‌ریز شناخته می‌شوند و به دلیل اینکه کمتر از ۰.۵ درصد بافت پوششی راه هوایی را تشکیل می‌دهند، کمیاب‌اند.

در پژوهش جدید روی موش‌ها که پنجشنبه ۱۸ آوریل در مجله ساینس (Science) منتشر شد، محققان نشان دادند که این سلول‌ها هم آب و هم اسید را در مجاری هوایی فوقانی حس می‌کنند و در پاسخ، ماده‌ای شیمیایی به نام ای‌تی‌پی (ATP) آزاد می‌کنند که عصب‌هایی را که سیگنال‌ به مغز می‌فرستند، تحریک می‌کند.

این سلول‌های عصبی غدد درون‌ریز در موارد نادر می‌توانند به تومورهایی در حنجره منجر شوند اما هیچ‌گاه از این نظر مطالعه نشده بودند که ممکن است قادر باشند چیزهایی را احساس کنند. محققان اینک دریافته‌اند که این سلول‌ها در حنجره و نای به آب و اسید و در ریه به فشار واکنش نشان می‌دهند. چنانچه در تحقیقات قبلی مشخص شد، هنگامی که این سلول‌ها تحریک می‌شوند، ای‌تی‌پی آزاد می‌کنند که حداقل در بافت موش‌های آزمایشگاهی، نورون‌های حسی را فعال می‌کند که به شروع رفلکس‌های بلع و سرفه منجر می‌شود.

طبق تحقیقات اخیر، مولکول‌های کوچکی وجود دارند که می‌توانند از اتصال ای‌تی‌پی به یک گیرنده خاص (P2X/پی‌۲‌اکس) جلوگیری کنند زیرا این اتصال یکسری واکنش‌های فیزیولوژیکی در بدن ایجاد می‌کند که ممکن است منجر به سرفه شود و ممانعت از این اتصال می‌توانند به افراد مبتلا به سرفه مزمن کمک کند. مطالعات قبلی نشان داده بود که فعال‌ شدن پی‌۲‌اکس رفلکس‌ بلع را در موش‌ها تحریک می‌کند. این ارتباط نشان می‌دهد که گیرنده پی‌۲‌اکس احتمالا در هر دو عکس‌العمل بلع و سرفه نقش مهمی دارد و از این رو مولکول‌های کوچکی که این گیرنده را مهار می‌کنند، می‌توانند به کنترل این عکس‌العمل‌ها در بدن انسان هم کمک کنند.

البته با توجه به اینکه تحقیقات جدید فقط روی موش‌ها انجام شده است، تیم تحقیقاتی اکنون قصد دارد این سلول‌های عصبی غدد درون‌ریز را در انسان هم مطالعه کند تا به سوالاتی مانند اینکه آیا این سلول‌ها با افزایش سن یا مصرف دخانیات تغییر می‌کنند، پاسخ دهند.

منبع: ایندیپندنت فارسی

«تابناک با تو» – بر اساس مطالعه‌ای جدید، از سال ۱۹۷۴ که «برنامه‌ی گسترده‌ی ایمن‌سازی جهانی» سازمان جهانی بهداشت آغاز شد، واکسن‌ها جان ۱۵۴ میلیون نفر را نجات داده‌اند.

در سال ۱۹۷۴، سازمان جهانی بهداشت (WHO) برنامه‌ی گسترده‌ی ایمن‌سازی جهانی را با هدف دسترسی تمامی کودکان دنیا به واکسن، آغاز کرد. اکنون، ۵۰ سال از زمان آغاز‌به‌کار این برنامه گذشته است و مطالعه‌ی جدیدی نشان می‌دهد که واکسیناسیون، چه تأثیر چشمگیری بر سلامت عمومی داشته است. بر اساس مطالعه، در این ۵۰ سال واکسن‌ها جان ۱۵۴ میلیون نفر را نجات داده‌اند.

هدف برنامه‌ی ایمن‌سازی جهانی، دسترسی آسان همه‌ی کودکان دنیا به واکسن‌ها بود. چالش‌های سر راه این برنامه تا‌به‌امروز نیز همچنان پایدار باقی مانده‌اند، اما نتیجه کاملاً واضح است: در ۵۰ سال گذشته، واکسیناسیون از مرگ‌های بسیاری جلوگیری کرده است و جمع کثیری از این افراد، کودکان زیر پنج سال بوده‌اند.

اندرو شتوک، طراح بیماری‌های عفونی در مؤسسه‌ی تلتون کیدز در استرالیا که رهبری مطالعه‌ی جدید را به عهده داشت، می‌گوید: «ما همچنین کشف کردیم که واکسن سرخک، ۶۰ درصد از سهم کلی واکسیناسیون در دوره‌ی ۵۰ ساله را به خود اختصاص داده و بزرگ‌ترین عامل نجات جان انسان‌ها بوده است.»

یافته ها‌ی مطالعه، به‌خوبی و بسیار به‌موقع، یادآوری می‌کند که نقش واکسیناسیون در نجات جان انسان‌ها چقدر پررنگ است و نه فقط از افراد واکسینه‌شده، بلکه از آسیب‌پذیرترین اقشار در جوامع، از جمله کودکان خردسال، افراد مسن و افراد دچار ضعف ایمنی، در برابر بیماری‌های عفونی محافظت می‌کند.

واکسن سرخک در ۵۰ سال واکسیناسیون، بزرگ‌ترین عامل نجات جان انسان‌ها بوده است.

اما تأثیر واکسن نیز محدودیت‌هایی دارد. ماه گذشته، متخصصان هشدار دادند که روند واکسیناسیون فقط در ایالات متحده، به تنهایی در آستانه‌ی رسیدن به نقطه‌ی اوج خطر است. نرخ واکسیناسیون به قدری پایین آمده است که افراد واکسینه‌نشده دیگر لزوماً توسط جامعه‌ی واکسینه‌شده‌ها محافظت نمی‌شوند؛ اتفاقی که می‌تواند به مرگ‌های قابل پیشگیری منجر شود.

روند جهانی نیز به همین ترتیب، بسیار نگران‌کننده است. در سال ۲۰۲۱، تعداد بی‌سابقه‌ای از کودکان در برابر سرخک واکسینه نشدند و این موضوع در سال‌های بعد، به شیوع این بیماری عفونی در سراسر جهان منجر شد. برای مثال، ایالات متحده که سرخک را در سال ۲۰۰۰ ریشه‌کن کرده بود، دوباره با افزایش شیوع این بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کند.

کارشناسان معتقدند که به‌جای شک و تردید، سهل‌انگاری و بی‌تفاوتی عوامل محرک کاهش سریع نرخ واکسیناسیون بوده‌اند.

بخشی از مشکل، ممکن است این باشد که وقتی واکسن‌ها در پیشگیری از شیوع بیماری‌ها با موفقیت عمل می‌کنند، با مشاهده‌ی تعداد کمتر افراد مبتلا و توقف انتشار بیماری، فراموش می‌کنیم که واکسینه‌نشدن افراد جامعه چقدر خطرناک است. همانطور که می‌گویند، واکسن‌ها قربانی موفقیت خودشان هستند.

نمونه‌ی دیگری از موفقیت‌های واکسن، آبله است. آبله اولین و تنها بیماری عفونی دنیا بود که توسط واکسن، کاملاً ریشه‌کن شد. آخرین نمونه‌ی طبیعی شناخته‌شده از آبله، به سال ۱۹۷۷ باز می‌گردد.

افزون بر این، در سال ۲۰۲۳ سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد که برنامه‌ی واکسیناسیون در افغانستان و پاکستان، در آستانه‌ی ریشه‌کن کردن ویروس فلج اطفال است، اما چالش‌هایی نیز وجود دارد. ویروس فلج اطفال در این دو کشور همچنان در سطح محلی همه‌گیر است.

همچنین، مطالعه‌ای در اوایل سال جاری نشان داد که در اسکاتلند، هیچ موردی از ابتلا به سرطان دهانه رحم در افرادی که واکسن پاپیلوما ویروس انسانی (HPV) را در دوران نوجوانی دریافت کرده‌اند، شناسایی نشده است و این کشور، با موفقیت در مسیر حذف سرطان دهانه رحم در زنان جوان قرار دارد.

با وجود آگاهی از عوارض جانبی شناخته‌شده، اما نادر واکسیناسیون و پذیرش این موضوع، تلاش برای واکسیناسیون در سطح جوامع به وضوح ارزشمند است. مطالعه‌ی جدید شتوک و همکارانش، مواردی را به شواهد موجود می‌افزاید و نشان می‌دهد که چگونه کودکان با وجود برنامه‌های واکسیناسیون، زندگی طولانی‌تری دارند.

محققان دریافتند که واکسیناسیون، کاهش ۴۰ درصدی نرخ مرگ‌و‌میر نوزادان در جهان را به همراه داشته است و سایر عوامل احتمالی از جمله بهبود وضعیت بهداشتی، مراقبت‌های سلامتی و دسترسی به آب آشامیدنی تمیز را نیز به دنبال دارد.

واکسیناسیون، نرخ جهانی مرگ‌و‌میر نوزادان را ۴۰ درصد کاهش داده است

شتوک می‌گوید: «در سال ۲۰۲۴، به لطف تلاش‌های واکسیناسیون در ۵۰ سال گذشته، هر کودکی در هر سنی پایین‌تر از ۱۰ سال، ۴۰ درصد بیشتر شانس دارد که تا تولد بعدی‌اش زنده بماند.»

مطالعه که با بودجه‌ی سازمان جهانی بهداشت انجام شده است، همچنین نشان داد هر شخصی که زندگی‌اش توسط واکسن نجات یافته، به طور میانگین برای ۶۶ سال سلامت کامل را به دست آورده است. این رقم در مجموع به ۱۰٫۲ میلیارد سال سلامتی تبدیل می‌شود که در صورت واکسینه‌نشدن جوامع، با مرگ‌و‌میر در دوران کودکی جایگزین می‌شد.

اگر شما هم از آن دسته افراد خوش‌شانسی هستید که در کودکی واکسینه شده‌اند و تا بزرگسالی در سلامت کامل زندگی کرده‌اند، اما همچنان در مورد واکسن‌های متداول تردید دارند، نیازی نیست که دنبال دلایل بیشتری باشید: اخیراً، مطالعات متعدد بر ارتباط بین عفونت‌های ویروسی مانند آنفلوانزا و زونا (که واکسن‌های آن‌ها موجود است) و خطر ابتلا به زوال عقل، از جمله بیماری آلزایمر، تأکید کرده‌اند.

درست است که واکسن‌ها از ابتلا به همه‌ی عفونت‌ها پیشگیری نمی‌کنند، اما می‌توانند به طور چشمگیری شدت بیماری و دوره‌ی بستری‌شدن فرد را کاهش دهند و این به نوبه خود، ممکن است به طور بالقوه به پیشگیری از بیماری‌های زوال عصبی کمک کند.

در همین حال، محققان به سختی در حال بهبود تکنیک‌های خود برای ساخت واکسن‌ها و آزمایش فناوری‌های جدید واکسن هستند، تا از ما در برابر بیماری‌های عفونی و حتی سرطان‌ها نیز محافظت کنند.

منبع: زومیت

«تابناک با تو» – همانطور که از قلب خود مراقبت می‌کنید، مهم است که از سلامت عضلات ساق پا نیز اطمینان حاصل کنید. به گفته متخصصان، عضلات ساق پا، به دلیل نقشی که در تقویت گردش خون در اندام‌های تحتانی دارند، به عنوان «قلب دوم» ما شناخته می‌شوند.

جریان خون برای رسیدن به قلب و سایر اندام‌ها باید با نیروی گرانش (جاذبه) مبارزه کند. بنابراین، بدون مکانیسم پمپاژ طبیعی، هیچ راهی برای بازگشت و رسیدن خون به قلب وجود ندارد. گردش خون برای تداوم عملکرد اندام‌ها یک امر ضروری است و لازم است خون به سمت بالا حرکت کند تا به قلب بازگردد؛ در نتیجه تحرکِ ماهیچه‌های ساق پا به‌مثابه عمل «پمپاژ» خون است و برای سلامت بدن بسیار مهم است. مانند قلب که خون وریدی یا بدون اکسیژن (ناخالص) را از بدن دریافت می‌کند و سپس خون شریانی (خالص) را برای تأمین اکسیژن به کل بدن پمپ می‌کند، ماهیچه‌های ساق پا نیز نقش عمده‌ای در بازگشت خون وریدی از پاها به قلب دارند. عضلات ساق پا به عنوان یک پمپ وریدی عمل می‌کنند؛ در حین حرکت منقبض و آرام می‌شوند و به گردش خون و هدایت آن به سمت قلب کمک می‌کنند.

وقتی این دریچه‌های وریدی معیوب یا ضعیف می‌شوند، «قلب دوم» ما نیز ممکن است تحت فشار قرار گیرد؛ به طوری که خون می‌تواند در رگ‌ها و پاها، به دلیل جاذبه زمین، تجمع یابد و منجر به شرایطی مانند رگ‌های واریسی، رگ‌های عنکبوتی و نارسایی مزمن وریدی (CVI) شود.

بی‌تحرکی چه بلایی سر قلب دوم می‌آورد؟

اختلال در عملکرد پمپاژ ماهیچه ساق پا می‌تواند منجر به بروز بیماری‌های مزمن سیاهرگی مانند تورم، خستگی پا و رگ‌های واریسی شود. بدترین عارضه ناشی از این اتفاق می‌تواند «لخته شدن خون» باشد. هنگامی که افراد ساعت‌ها بدون تحرک بنشینند ممکن است دچار این عارضه شوند.

غیرفعال شدن قلب دوم و بی‌تحرک ماندن پاها در ساعات طولانی می‌تواند بر سلامت ما تأثیر منفی بگذارد. همانطور که انجمن قلب آمریکا هشدار می‌دهد نشستن بیش از حد ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. ورزش نکردن عضلات ساق پا، در طول پروازهای طولانی، رانندگی یا نشستن طولانی‌مدت در یک نقطه بدون حرکت، منجر به تجمع و تشکیل لخته می‌شود.

نگذارید قلب دومتان از حرکت باز ایستد

تا جایی که می‌توانید، حداقل یک یا دو بار در طول ساعات کاری یا حتی استراحت در منزل، راه بروید. «تحرک مستمر» برای پمپاژ ماهیچه ساق پا الزامی است. اگر در هواپیما و یا هر موقعیت خاص دیگری هستید که امکان برخاستن و حرکت کردن ندارید، سعی کنید در همان حالت نشسته، انگشتان پا را به بالا و پایین خم کنید یا مچ پای خود را به تحرک وا دارید. این کار نزدیک‌ترین حالتی است که می‌تواند تداعی‌گر حرکت برای ماهیچه‌های ساق پا باشد.

بالا بردن پاها در حالت خوابیده نیز می‌تواند مفید باشد، به ویژه برای افرادی که در بستر بیماری هستند یا کسانی که تجربه بیماری مزمن سیاهرگی را داشته‌اند. تا حدی پاها را بالا بیاورید که بالاتر از سطح قلب باشد. به طور مثال، نگه داشتن پاها روی چهارپایه یا متکا افاقه می‌کند. در رختخواب دراز بکشید و پاهای خود را روی یک بالش قرار دهید یا روی یک مبل دراز بکشید و پاهای خود را روی دسته تکیه‌گاه مبل قرار دهید.

منبع: خبرفوری

«تابناک با تو» – سوختگی دهان یک مشکل رایج است، اما درمان این سوختگی در خانه آسان است. بعضی از درمان‌های طبیعی می‌توانند این نوع سوختگی را تسکین دهند و بعضی از خوراکی‌ها همانند ماست، شیر، ژل آلوئه ورا و عسل می‌توانند آن را درمان کنند. در این مطلب نگاهی به ۷ درمان طبیعی برای سوختگی دهان می‌اندازیم. همچنین نحوه پیشگیری از آن‌ها و اینکه چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد، شرح خواهیم داد.

سوختگی دهان به چه علت اتفاق می‌افتد؟

وقتی کسی دهانش دارای بافت‌های حساس استکه به راحتی توسط غذا‌ها و نوشیدنی‌های داغ سوخته می‌شود، سوختگی دهان رخ می‌دهد. یک تکه پیتزای داغ اغلب باعث سوختگی سقف دهان می‌شود بدلیل اینکه این پنیر حاوی چربی‌هایی است که می‌تواند به دمای بسیار بالایی برسد. نوشیدنی‌های داغ نیز یک عامل شایع دیگر هستند.

چربیها، روغن‌ها و مایعات می‌توانند گرما را به مدت طولانی نگه دارند. مصرف کردن آن‌ها قبل از خنک شدن می‌تواند منجر به سوختگی دهان شود.

اغلب سوختگی‌های سقف دهان جزو سوختگی‌های درجه یک هستند که فقط روی لایه بالایی پوست اثر می‌گذارند. پوست اکثر اوقات دردناک، متورم و معمولا قرمز می‌شود.

سوختگی می‌تواند به بافت صدمه بزند و سلول‌های پوستی را از بین ببرد. وقتی که سقف دهان بهبود می‌یابد، سلول‌های مرده هم کنار رفته و سلول‌های جدید جایگزین می‌شوند. پوست جدید اوایل حساس است، اما به سرعت سفت و محکم می‌شود. سوختگی درجه اول یک هفته طول می‌کشد تا خوب شود.

۷ درمان طبیعی برای سوختگی دهان

اگر شخصی سوختگی درجه اول داشته باشد می‌تواند آن را در خانه درمان کند. انجام مراقبت‌های فوری می‌تواند صدمه را کاهش دهد و درمان‌های طبیعی بهبود را افزایش داده و از عفونت جلوگیری می‌کند.

۱. آب سرد

اقدام فوری پس از سوختگی دهان می‌تواند میزان آسیب را کاهش دهد. خنک کردن ناحیه سوخته می‌تواند از اثر سوختگی بر لایه‌های داخلی پوست جلوگیری کند. آکادمی پوست آمریکا توصیه می‌کند که هر کسی که دچار سوختگی شد، باید حداقل ۱۰ دقیقه آن را در آب سرد فرو ببرد. هنگامی که سوختگی در دهان است می‌توان دهان را با آب سرد پر کرد. وقتی آب خنکای خود را از دست داد آن را بیرون بریزید و دوباره دهان را از آب پر کنید. تکه‌های یخ را نباید استفاده کرد، چون می‌توانند به پوست بچسبند و درد و آسیب را بیشتر کنند. به جای مکیدن یه تکه یخ، بهتر است که در لیوان آب یخ بیندازید.

۲. ماست یا شیر

خوردن مقداری ماست طبیعی یا نوشیدن یک لیوان شیر به کاهش ناراحتی سوختگی دهان کمک می‌کند. ماست یا شیر روی پوست رو پوشانده و یک سد موقتی ایجاد می‌کنند. این امر می‌تواند از تحریک پوست جلوگیری کرده و تاول را تسکین دهد بطوری که زخم‌ها تسکین پیدا کنند. یک رژیم غذایی سالم نیز می‌تواند همراه با درمان کمک کننده باشد. این رژیم می‌تواند شامل محصولات لبنی به همراه پروتئینها، غلات کامل و مقداری میوه و سبزی باشد. نوشیدن مایعات کافی به آبرسانی بدن و تامین درمان کمک می‌کند.

۳. آلوئه ورا

ژل آلوئه ورا اغلب برای سوختگی‌های خارجی برای تسکین پوست استفاده می‌شود. این ژل می‌تواند التهاب و ناراحتی را کاهش دهد. هنگام استفاده از ژل آلوئه ورا برای سوختگی در دهان، لازم است که محصولی را انتخاب کنید که برای این منطقه درست شده باشد یعنی حاوی موادی باشد که خوردن آن‌ها مضر نباشد.

۴. عسل

عسل می‌تواند به درمان سوختگی دهان کمک کند. به آرامی سوختگی را با عسل بپوشانید تا آن را مرطوب نگه دارد که می‌تواند به تسکین کمک کند. بعضی از تحقیقات عنوان می‌کنند که عسل خواص ضد میکروبی دارد. این بدان معنی است که ممکن است عوامل بیماری زا و ارگانیزم‌های مضر را از بین ببرد یا رشد آن‌ها را کند نماید که این امر از عفونت جلوگیری کرده و فرایند درمان را سرعت می‌بخشد.

۵. شستشوی دهان با آب نمک

یکی از وظایف اصلی پوست ایجاد سدی در برابر عفونت است. اگر پوست صدمه ببیند، مستعد عفونی شدن می‌شود. تمیز نگه داشتن سقف دهان می‌تواند به جلوگیری از این مساله کمک کند و شستشوی دهان با آب نمک روشی طبیعی برای تمیز نگه داشتن سوختگی است.

به این ترتیب می‌توان آب نمک درست کرد و دهان را با آن شست:

۱. گرم کردن آب به میزان جزئی

۲. مخلوط کردن یک چهارم قاشق چایخوری نمک در آن

۳. غرغره کردن این مخلوط در دان و سپس ریختن آن

این شستشوی دهان با آب نمک را می‌توان دو تا ۳ بار در روز استفاده کرد تا زمانی که زخم‌ها تسکین یابد.

۶. غذا‌های نرم

لازم است که سقف دهان را تا زمان بهبودی مواظبت کنید. بعد از سوختگی، پوست آسیب دیده برداشته می‌شود، پوست جدید از زیر جایگزین آن می‌شود. این پوست جدید اغلب اوقات حساس است و غذا‌هایی با لبه‌های تیز می‌تواند موجب درد یا صدمه شود. خوردن غذا‌های نرم کمک می‌کند که زخم‌ها بهبود یابند و پوست جدید زمانی برای قوی شدن داشته باشد. تخم مرغ، سوپ و ماست چند نمونه از غذا‌هایی هستند که می‌توانند کمک کنند.

۷. مراقبت از پوست

وقتی که پوست بهبود می‌یابد، این منطقه ظریف و اغلب اوقات دردناک خواهد بود. اجتناب از ناراحتی بیشتر با مراقبت از زخم یا تشکیل پوست جدید از زیر آن نباید تداخل پیدا کند. مسواک زدن، خوردن و نوشیدن می‌تواند سقف دهان را تحریک کند. برخی از اقدامات ساده برای تسکین پوست عبارتند از:

-موقع مسواک زدن مراقب باشید که این کار را به آرامی انجام دهید. موقتا از مسواک دستی به جای برقی استفاده کنید.
-از پوشیدن محافظ دهان تا زمانی که آن ناحیه خوب شود، خودداری کنید.
-از کندن پوست جدا شده خودداری کنید. کندن زودرس پوست می‌تواند این ناحیه را تحریک و منجر به عفونت شود
-از خوردن نوشیدنی‌های داغ تا زمانی که سوختگی خوب شود، خودداری کنید.

چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد

اغلب سوختگی‌های سقف دهان را می‌توان در خانه درمان کرد. مسکن‌های بدون نسخه التهاب و درد را کاهش می‌دهند. سوختگی می‌تواند بصورت درجه یک، دو یا درجه سه باشد و در مورد سوختگی دهان بیشتر احتمال دارد که از نوع درجه یک باشد.

افرادی که سوختگی درجه دو یا سه دارند باید به مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کنند. تاول‌ها و زخم‌های مشخص پوستی سوختگی درجه دو را نشان می‌دهند. در سوختگی درجه سوم همه لایه‌های پوستی از بین می‌رود و آن ناحیه قهوه‌ای تیره خواهد بود.

سوختگی در نوزادان و افراد مسن می‌تواند شدیدتر باشد آن‌ها بیشتر نیازمند فوریت‌های پزشکی و درمان هستند. اگر سوختگی دهان ظرف دو هفته خوب نشود، بهتر است که به پزشک مراجعه کنید.

شخصی در صورتی که زخم‌های عفونی داشته باشد نیازمند درمان است. علائم عفونت عبارتند از:

-تب
-قرمزی در ناحیه دهان
-تورم اطراف زخم که از بین نمی‌رود
-درد طولانی مدت

پیشگیری

آگاهی داشتن از غذا‌هایی که می‌توانند گرما را به مدت طولانی نگه دارند می‌تواند از سوختگی پیشگیری کند. روغنها، چربی‌ها و مایعات و همچنین انواع غذا‌های آبکی مثل سوپ و خورش می‌توانند دما‌های خیلی بالا را نگه دارند. منتظر بمانید تا غذا و نوشیدنی شما سرد شود تا از سوختگی دهان پیشگیری کنید.

منبع: مجله قرمز

«تابناک با تو» – بسیاری از افراد در برخی مواقع از بوی ناخوشایند بدن خود رنج می‌برند. چه بوی بد پا‌ها پس از یک روز پوشیدن کفش باشد، چه عرق کردن و بوی بد زیر بغل بعد از ورزش که معمولاً جای نگرانی نیست. اغلب، یک دوش ساده می‌تواند بوی ناخوشایند بدن را برطرف کند.

عرق کردن، یکی از بزرگ‌ترین دلایل بوی بد بدن است، اما برخی از افراد بیشتر با مشکل تعریق دست و پنجه نرم می‌کنند.

به گفته دکتر دان هارپر، پزشک عمومی، از هر ۱۰۰ نفر یک نفر از «هیپرهیدروزیس» رنج می‌برد؛ وضعیتی که باعث تعریق شدید می‌شود.

همچنین، در مواقع دیگری بوی بدن می‌تواند نشان‌دهنده یک مشکل سلامتی باشد.

بوی تند و زننده و زباله‌مانند بدن

انتشار چنین بوی نامطبوعی از بدن می‌تواند واقعاً ناراحت‌کننده باشد.

به گفته دکتر آن ناینان، پزشک عمومی، بوی نامطبوع بدن می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که باید زیر دوش بروید و بدن خود را از آلودگی‌های روزانه پاک کنید.

با این حال، دلایل بالقوه دیگری نیز ممکن است برای چنین بویی وجود داشته باشند.

استرس و اضطراب می‌تواند غدد عرق را تحریک کرده، تعریق را افزایش داده و بوی بدن را تشدید کند.

پوشیدن لباس‌های تنگ یا پلاستیکی که اجازه تهویه مناسب را نمی‌دهند نیز می‌تواند عرق و باکتری‌ها را به دام بیاندازد و در ایجاد بوی بد بدن نقش داشته باشد، در حالی که برخی دارو‌ها یا مکمل‌ها ممکن است ترکیب شیمیایی بدن را تغییر داده و به عنوان یک عارضه منجر به تغییر بوی بدن شوند.

رژیم غذایی سرشار از غذا‌های فرآوری‌شده، قند و الکل نیز می‌تواند با تغییر تعادل باکتری‌های روی پوست و افزایش تولید عرق بر بوی بدن تأثیر بگذارد.

علاوه بر این، آب و هوای گرم یا مرطوب و همچنین برخی از مشکلات سلامتی می‌توانند به تعریق بیشتر و بدتر شدن بوی بدن منجر شوند.

برخی بیماری‌ها مانند هیپرهیدروزیس می‌توانند باعث ایجاد بوی بد به صورت مداوم شوند، همانطور که تغییرات هورمونی در طول قاعدگی یا یائسگی می‌تواند تولید عرق را افزایش داده و منجر به بوی ناخوشایند بدن شود.

ترشحات واژن با بوی مخمرمانند

ترشح بیش از حد یا غیرمعمول واژن نه‌تن‌ها ناراحت‌کننده است، بلکه می‌تواند شما را از تمایل به برقراری رابطه جنسی با شریک زندگی خود باز دارد.

به گفته دکتر جو بیلی، مشاور زنان و زایمان که با برند پروبیوتیک واژینال VJJ Health همکاری می‌کند، ترشحات غلیظ سفید و گاهی توده‌ای می‌تواند به دلیل برفک واژن باشد.

سایر علائم برفک واژن شامل خارش، سوزش یا درد در حین رابطه جنسی و حتی شکاف‌های کوچک در پوست است.

برفک واژن توسط مخمری به نام «کاندیدا» ایجاد می‌شود.

واژن شما حاوی چندین نوع باکتری و مخمر است که به عنوان «میکروبیوم واژن» شناخته می‌شوند.

باکتری‌های مفید به ویژه لاکتوباسیل‌ها که pH واژن را پایین نگه داشته و رشد بیش از حد باکتری‌های بد را متوقف می‌کنند، در یک واژن سالم وجود دارند.

با این حال، مشکلاتی مانند برفک واژن می‌تواند زمانی رخ دهد که عدم تعادل باکتری در این میکروبیوم وجود داشته باشد که می‌تواند منجر به رشد بیش از حد میکروب‌هایی مانند کاندیدا شود که باعث علائم برفک واژن می‌شود.

استفاده از دارو‌های ضد قارچی برای درمان برفک واژن توصیه می‌شود.

برای کاهش احتمال ابتلا به برفک واژن، استفاده از صابون‌های بدون عطر، پوشیدن لباس زیر نخی و اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ می‌تواند مفید باشد.

بوی ماهی‌مانند واژن

بوی شدید ماهی یا بوی بد واژن می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد. به خصوص که بوی آن می‌تواند بسیار قوی باشد.

به گفته دکتر بیلی، بوی ماهی‌مانند از واژن احتمالاً به دلیل واژینوز باکتریایی (BV) است.

BV یک عفونت شایع و عودکننده واژن در زنان در سنین باروری است.

واژینوز باکتریایی زمانی اتفاق می‌افتد که عدم تعادل باکتری در واژن وجود داشته باشد. هنگامی که باکتری‌های مضر بیشتر از باکتری‌های مفید در واژن وجود داشته باشند، واژینوز باکتریایی می‌تواند رخ دهد.

در کنار بو، علائم دیگر BV شامل درد، خارش و سوزش است.

درمان BV اهمیت زیادی دارد. زیرا می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی، بیماری التهابی لگن، ناباروری و زایمان زودرس را افزایش دهد.

درمان استاندارد این مشکل آنتی‌بیوتیکی است که به صورت قرص یا ژل واژینال استفاده می‌شود.

بوی تند ادرار

اغلب دلایل ساده‌ای برای بوی تند ادرار وجود دارد، اما به طور بالقوه این بو می‌تواند نشانه‌ای از مشکلی جدی‌تر باشد.

رژیم غذایی و هیدراتاسیون می‌تواند ظاهر و بوی ادرار را تحت تاثیر قرار دهد.

دکتر سوشما سریکریشنا، مشاور اوروژنیکولوژیست در بیمارستان بریج لندن در این باره گفته است:

هنگامی که بدن شما کم آب می‌شود، ادرار بوی قوی مانند آمونیاک و رنگ تیره‌ای دارد.

مصرف برخی از غذا‌ها مانند مارچوبه، کلم غنچه ای، پیاز، برخی ادویه ها، سیر، کاری، ماهی قزل‌آلا و الکل می‌توانند بوی ادرار را تغییر دهند.

برخی از مکمل‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که دارای ویتامین B۶ محلول در آب هستند، می‌توانند باعث بوی تند ادرار شوند.

از سوی دیگر، مکمل‌های کلسیم و ویتامین D ممکن است باعث ایجاد بوی ماهی در ادرار شوند، در حالی که مکمل‌های آهن می‌توانند بوی فلزی به آن بدهند.

همچنین بوی بد ادرار می‌تواند ناشی از عفونت دستگاه ادراری باشد.

سایر شرایط پزشکی که می‌تواند منجر به بوی بد ادرار شود، شامل بیماری‌های مقاربتی و دیابت است.

دکتر سریکریشنا توصیه می‌کند که از مصرف غذا‌هایی که می‌توانند باعث ایجاد بوی بد ادرار شوند، خودداری کنید و مصرف مکمل‌ها را کاهش دهید تا ببینید که آیا این کار تفاوتی ایجاد خواهد کرد یا خیر.

بوی بد دهان

چه بوی بدن دهان در صبح باشد، چه پس از خوردن سیر، اغلب یک راهکار آسان برای از بین بردن بوی بد دهان با مسواک زدن وجود دارد. اما گاهی اوقات، ممکن است بوی بدن دهان بیشتر باقی بماند.

از جمله دلایل رایج بوی بد دهان، بهداشت نامناسب دهان و دندان است، به خصوص اگر اغلب در بین دندان هایتان غذا گیر می‌کند. همچنین بیماری لثه، کم آبی بدن، گرسنگی یا مشکلات گوارشی یا عفونت لوزه‌ها می‌توانند از دلایل بوی بد دهان باشند.

گاز‌های بدبوی منتشر شده توسط باکتری‌هایی که دندان‌ها، لثه‌ها و زبان شما را می‌پوشانند، حاوی ترکیبات گوگردی فرار (VSCs) هستند که اغلب مسئول بوی بد دهان هستند.

بوی بد دهان می‌تواند منجر به اضطراب اجتماعی و از دست دادن اعتماد به نفس شود؛ بنابراین بهتر است که به آن با مراجعه به پزشک رسیدگی کنید.

منبع: روزیاتو