نوشته ها در دسته بندی: سلامت

«تابناک با تو» – بسیاری از افراد در برخی مواقع از بوی ناخوشایند بدن خود رنج می‌برند. چه بوی بد پا‌ها پس از یک روز پوشیدن کفش باشد، چه عرق کردن و بوی بد زیر بغل بعد از ورزش که معمولاً جای نگرانی نیست. اغلب، یک دوش ساده می‌تواند بوی ناخوشایند بدن را برطرف کند.

عرق کردن، یکی از بزرگ‌ترین دلایل بوی بد بدن است، اما برخی از افراد بیشتر با مشکل تعریق دست و پنجه نرم می‌کنند.

به گفته دکتر دان هارپر، پزشک عمومی، از هر ۱۰۰ نفر یک نفر از «هیپرهیدروزیس» رنج می‌برد؛ وضعیتی که باعث تعریق شدید می‌شود.

همچنین، در مواقع دیگری بوی بدن می‌تواند نشان‌دهنده یک مشکل سلامتی باشد.

بوی تند و زننده و زباله‌مانند بدن

انتشار چنین بوی نامطبوعی از بدن می‌تواند واقعاً ناراحت‌کننده باشد.

به گفته دکتر آن ناینان، پزشک عمومی، بوی نامطبوع بدن می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که باید زیر دوش بروید و بدن خود را از آلودگی‌های روزانه پاک کنید.

با این حال، دلایل بالقوه دیگری نیز ممکن است برای چنین بویی وجود داشته باشند.

استرس و اضطراب می‌تواند غدد عرق را تحریک کرده، تعریق را افزایش داده و بوی بدن را تشدید کند.

پوشیدن لباس‌های تنگ یا پلاستیکی که اجازه تهویه مناسب را نمی‌دهند نیز می‌تواند عرق و باکتری‌ها را به دام بیاندازد و در ایجاد بوی بد بدن نقش داشته باشد، در حالی که برخی دارو‌ها یا مکمل‌ها ممکن است ترکیب شیمیایی بدن را تغییر داده و به عنوان یک عارضه منجر به تغییر بوی بدن شوند.

رژیم غذایی سرشار از غذا‌های فرآوری‌شده، قند و الکل نیز می‌تواند با تغییر تعادل باکتری‌های روی پوست و افزایش تولید عرق بر بوی بدن تأثیر بگذارد.

علاوه بر این، آب و هوای گرم یا مرطوب و همچنین برخی از مشکلات سلامتی می‌توانند به تعریق بیشتر و بدتر شدن بوی بدن منجر شوند.

برخی بیماری‌ها مانند هیپرهیدروزیس می‌توانند باعث ایجاد بوی بد به صورت مداوم شوند، همانطور که تغییرات هورمونی در طول قاعدگی یا یائسگی می‌تواند تولید عرق را افزایش داده و منجر به بوی ناخوشایند بدن شود.

ترشحات واژن با بوی مخمرمانند

ترشح بیش از حد یا غیرمعمول واژن نه‌تن‌ها ناراحت‌کننده است، بلکه می‌تواند شما را از تمایل به برقراری رابطه جنسی با شریک زندگی خود باز دارد.

به گفته دکتر جو بیلی، مشاور زنان و زایمان که با برند پروبیوتیک واژینال VJJ Health همکاری می‌کند، ترشحات غلیظ سفید و گاهی توده‌ای می‌تواند به دلیل برفک واژن باشد.

سایر علائم برفک واژن شامل خارش، سوزش یا درد در حین رابطه جنسی و حتی شکاف‌های کوچک در پوست است.

برفک واژن توسط مخمری به نام «کاندیدا» ایجاد می‌شود.

واژن شما حاوی چندین نوع باکتری و مخمر است که به عنوان «میکروبیوم واژن» شناخته می‌شوند.

باکتری‌های مفید به ویژه لاکتوباسیل‌ها که pH واژن را پایین نگه داشته و رشد بیش از حد باکتری‌های بد را متوقف می‌کنند، در یک واژن سالم وجود دارند.

با این حال، مشکلاتی مانند برفک واژن می‌تواند زمانی رخ دهد که عدم تعادل باکتری در این میکروبیوم وجود داشته باشد که می‌تواند منجر به رشد بیش از حد میکروب‌هایی مانند کاندیدا شود که باعث علائم برفک واژن می‌شود.

استفاده از دارو‌های ضد قارچی برای درمان برفک واژن توصیه می‌شود.

برای کاهش احتمال ابتلا به برفک واژن، استفاده از صابون‌های بدون عطر، پوشیدن لباس زیر نخی و اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ می‌تواند مفید باشد.

بوی ماهی‌مانند واژن

بوی شدید ماهی یا بوی بد واژن می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد. به خصوص که بوی آن می‌تواند بسیار قوی باشد.

به گفته دکتر بیلی، بوی ماهی‌مانند از واژن احتمالاً به دلیل واژینوز باکتریایی (BV) است.

BV یک عفونت شایع و عودکننده واژن در زنان در سنین باروری است.

واژینوز باکتریایی زمانی اتفاق می‌افتد که عدم تعادل باکتری در واژن وجود داشته باشد. هنگامی که باکتری‌های مضر بیشتر از باکتری‌های مفید در واژن وجود داشته باشند، واژینوز باکتریایی می‌تواند رخ دهد.

در کنار بو، علائم دیگر BV شامل درد، خارش و سوزش است.

درمان BV اهمیت زیادی دارد. زیرا می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی، بیماری التهابی لگن، ناباروری و زایمان زودرس را افزایش دهد.

درمان استاندارد این مشکل آنتی‌بیوتیکی است که به صورت قرص یا ژل واژینال استفاده می‌شود.

بوی تند ادرار

اغلب دلایل ساده‌ای برای بوی تند ادرار وجود دارد، اما به طور بالقوه این بو می‌تواند نشانه‌ای از مشکلی جدی‌تر باشد.

رژیم غذایی و هیدراتاسیون می‌تواند ظاهر و بوی ادرار را تحت تاثیر قرار دهد.

دکتر سوشما سریکریشنا، مشاور اوروژنیکولوژیست در بیمارستان بریج لندن در این باره گفته است:

هنگامی که بدن شما کم آب می‌شود، ادرار بوی قوی مانند آمونیاک و رنگ تیره‌ای دارد.

مصرف برخی از غذا‌ها مانند مارچوبه، کلم غنچه ای، پیاز، برخی ادویه ها، سیر، کاری، ماهی قزل‌آلا و الکل می‌توانند بوی ادرار را تغییر دهند.

برخی از مکمل‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که دارای ویتامین B۶ محلول در آب هستند، می‌توانند باعث بوی تند ادرار شوند.

از سوی دیگر، مکمل‌های کلسیم و ویتامین D ممکن است باعث ایجاد بوی ماهی در ادرار شوند، در حالی که مکمل‌های آهن می‌توانند بوی فلزی به آن بدهند.

همچنین بوی بد ادرار می‌تواند ناشی از عفونت دستگاه ادراری باشد.

سایر شرایط پزشکی که می‌تواند منجر به بوی بد ادرار شود، شامل بیماری‌های مقاربتی و دیابت است.

دکتر سریکریشنا توصیه می‌کند که از مصرف غذا‌هایی که می‌توانند باعث ایجاد بوی بد ادرار شوند، خودداری کنید و مصرف مکمل‌ها را کاهش دهید تا ببینید که آیا این کار تفاوتی ایجاد خواهد کرد یا خیر.

بوی بد دهان

چه بوی بدن دهان در صبح باشد، چه پس از خوردن سیر، اغلب یک راهکار آسان برای از بین بردن بوی بد دهان با مسواک زدن وجود دارد. اما گاهی اوقات، ممکن است بوی بدن دهان بیشتر باقی بماند.

از جمله دلایل رایج بوی بد دهان، بهداشت نامناسب دهان و دندان است، به خصوص اگر اغلب در بین دندان هایتان غذا گیر می‌کند. همچنین بیماری لثه، کم آبی بدن، گرسنگی یا مشکلات گوارشی یا عفونت لوزه‌ها می‌توانند از دلایل بوی بد دهان باشند.

گاز‌های بدبوی منتشر شده توسط باکتری‌هایی که دندان‌ها، لثه‌ها و زبان شما را می‌پوشانند، حاوی ترکیبات گوگردی فرار (VSCs) هستند که اغلب مسئول بوی بد دهان هستند.

بوی بد دهان می‌تواند منجر به اضطراب اجتماعی و از دست دادن اعتماد به نفس شود؛ بنابراین بهتر است که به آن با مراجعه به پزشک رسیدگی کنید.

منبع: روزیاتو

«تابناک با تو» – تند غذا خوردن می‌تواند باعث ترش کردن معده شود. کسانی که سریع غذا می‌خورند احتمال بروز این مشکل در آن‌ها بیشتر است و بهتر است به خود فرصت کافی برای خوب جویدن و بلع غذایتان را بدهید.

رفلاکس اسید معده که به عنوان ترش کردن معده هم شناخته می‌شود با علائمی همچون احساس سوزش در قفسه سینه و دشواری در بلع همراه است. دلایل اصلی این مشکل با سبک زندگی ما مرتبط است.

عادت‌های غذایی نامناسب یا الگو‌های خواب بد و دیگر عادت‌های روزمره می‌توانند مشکل ترش کردن معده را تشدید کنند. در ادامه با این عادت‌ها آشنا خواهیم شد.

۱- ورزش نامناسبی می‌کنید

هیچ شکی نیست که داشتن فعالیت بدنی یکی از بهترین کار‌هایی است که می‌توان برای حفظ سلامتی انجام داد. اما نوع این فعالیت فیزیکی می‌تواند باعث بهتر یا بدتر شدن حال شما شود. اگر با مشکل ترش کردن معده دست و پنجه نرم می‌کنید، ورزش‌های «های ایمپکت» (High impact) مانند دوچرخه سواری، ژیمناستیک یا وزنه برداری می‌توانند علائم سوزش معده و نفخ را تشدید کنند. اما این بدان معنی نیست که باید ورزش را کنار بگذارید، کافی است به سراغ ورزش‌های ملایم تری مانند پیاده روی، یوگا، شنا یا دوچرخه ثابت بروید.

۲- لباس تنگ می‌پوشید

گرچه لباس‌های تنگ می‌توانند ظاهر جذابی به ما دهند، اما استفاده‌ی زیاد از آن‌ها برای سلامتی مضر است. لباس‌های تنگ علاوه بر اینکه گردش خون را مختل می‌کنند، می‌توانند مشکل ترش کردن معده را هم تشدید کنند. هر لباسی که به شکم فشار آورد، مانند شلوار‌های تنگ و کمربند، علائم سوزش معده را افزایش می‌دهد.

۳- حالت خوابیدن تان نامناسب است

گرچه خوابیدن روی یک بالش کم ارتفاع می‌تواند برای گردن و ستون فقرات مفید باشد، اما اگر با مشکل ترش کردن معده درگیر باشید، به طور حتم کمکی به شما نخواهد کرد. به همین دلیل کارشناسان توصیه می‌کنند سر در زمان خواب در ارتفاعی حداکثر ۲۰ سانتیمتری قرار گیرد تا جریان حرکت اسید معده به سمت پایین باشد. می‌توانید با استفاده از چند بالش یا با قرار دادن یک پتو در زیر بالش خود، سرتان را بالاتر ببرید.
علاوه بر این، اگر مستعد ترش کردن معده باشید برخی حالت‌های خواب می‌توانند مشکل شما را تشدید کنند. اگر عادت دارید به پهلوی راست بخوابید، ممکن است همین امر دلیل سوزش معده تان باشد. خوابیدن به پهلوی راست باعث شل شدن ماهیچه‌هایی می‌شود که معده و مری را به یکدیگر متصل می‌کنند و کارشان مقابله با رفلاکس اسید معده است؛ بنابراین سعی کنید به پهلوی چپ بخوابید، چون تحقیقات نشان داده این حالت سوزش معده را کاهش می‌دهد.

۴- بعد از غذا دراز می‌کشید

اگر بعد از خوردن غذا دل تان می‌خواهد دراز بکشید، در صورتی که به مشکل ترش کردن معده دچار هستید، بهتر است این عادت را ترک کنید. وقتی دراز می‌کشید، همه‌ی غذایی که خورده اید پشت دریچه‌ی مابین مری و معده جمع می‌شود. بهتر است بعد از غذا صاف بنشینید و زودتر از ۲ تا ۳ ساعت دراز نکشید.

۵- تند غذا می‌خورید

تند غذا خوردن می‌تواند باعث ترش کردن معده شود. کسانی که سریع غذا می‌خورند احتمال بروز این مشکل در آن‌ها بیشتر است و بهتر است به خود فرصت کافی برای خوب جویدن و بلع غذایتان را بدهید.

۶- زیاد قهوه می‌نوشید

گرچه قهوه فواید زیادی برای سلامتی دارد و بسیاری نمی‌توانند روز خود را بدون این نوشیدنی شب کنند، اما اگر با مشکل ترش کردن معده درگیر هستید، بهتر است مصرف قهوه را محدود کنید. قهوه می‌تواند علائم سوزش معده را تشدید کند و اگر متوجه شده اید که بعد از نوشیدن قهوه حال بدی پیدا می‌کنید، کاهش تدریجی آن می‌تواند اقدام مناسبی باشد.

علاوه بر قهوه، نوشیدنی‌های گازدار و همینطور نوشیدنی‌های بسیار شیرین هم می‌توانند زمینه ساز ترش کردن معده شوند. به جای آن ها، با مصرف آب، سوپ و چای، بدن خود را آبرسانی کنید.

منبع: خبرفوری

«تابناک با تو» – یک سری از عفونت‌های در طی بستری بیمار در بیمارستان ایجاد می‌‌شوند، دانستن اینکه منشا آنها کجاست و از کجا ناشی می‌‌شوند، بسیار مهم است.

با بررسی داده‌های ژنتیکی از باکتری‌های ایجادکننده این عفونت‌ها – مثلا E. coli – مشخشص شده که بیشتر عفونت‌های بیمارستانی ناشی از باکتری‌هایی هستند که قبلاً بی‌خطر بودند که بیماران حتی قبل از ورود به بیمارستان روی بدن خود داشتند.

تحقیقاتی که در مورد مقایسه باکتری‌های موجود در میکروبیوم – آن‌هایی که در بینی، پوست و سایر نواحی بدن ما به صورت طبیعی وجود دارند – با باکتری‌هایی که باعث ذات‌الریه، اسهال، عفونت‌های جریان خون و عفونت‌های محل جراحی می‌شوند، نشان می‌دهد که باکتری‌هایی که در بدن ما به صورت سالم وجود داشتند، بیشتر اوقات مسئول عفونت‌های بیمارستانی می‌شوند.

مثلا بسیاری از عفونت‌های محل جراحی پس از جراحی ستون فقرات توسط میکروب‌هایی ایجاد می‌شوند که از قبل روی پوست بیمار هستند.
در میان انواع مختلف عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی، عفونت‌های محل جراحی مشکل ساز هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد که عفونت‌های محل جراحی بیشترین سهم را در هزینه‌های سالانه عفونت‌های بیمارستانی دارد، که در مجموع بیش از ۳۳ درصد از ۸.۹ میلیارد دلار آمریکا هزینه در بر داشته‌اند.

عفونت‌های محل جراحی در ضمن یکی از دلایل مهم بستری مجدد در بیمارستان و مرگ پس از جراحی است.

بیمارستان‌ها برای جلوگیری از این عفونت‌ها تلاش‌های فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهند. این موارد شامل استریل کردن تمام تجهیزات جراحی، استفاده از نور ماوراء بنفش برای تمیز کردن اتاق عمل، پیروی از پروتکل‌های سختگیرانه برای لباس جراحی و نظارت بر جریان هوا در اتاق عمل است.

با این حال، عفونت‌های محل جراحی باز هم رخ می‌دهنذ و مشکل عفونت محل جراحی بهتر نمی‌شود.

در واقع، از آنجایی که تجویز آنتی بیوتیک در حین جراحی سنگ بنای پیشگیری از عفونت است، افزایش جهانی مقاومت آنتی بیوتیکی برای افزایش نرخ عفونت پس از جراحی پیش‌بینی می‌شود.
مطالعات قبلی در مورد عفونت محل جراحی محدود به یک گونه از باکتری‌ها بوده و از روش‌های تجزیه و تحلیل ژنتیکی قدیمی‌تر استفاده شده بود. اما فن‌آوری‌های جدید راه را برای مطالعه همه انواع باکتری‌ها و آزمایش ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها به طور همزمان باز کرده است.

در تحقیق جدید محققان به چند دلیل روی عفونت در جراحی ستون فقرات تمرکز کردند. اولاً، تعداد مشابهی از زنان و مردان به دلایل مختلف در طول زندگی خود تحت عمل جراحی ستون فقرات قرار می‌گیرند، به این معنی که نتایج ما برای گروه بزرگ‌تری از افراد قابل استفاده است.

دوم، منابع مراقبت‌های بهداشتی بیشتری نسبت به هر نوع روش جراحی دیگری در ایالات متحده صرف جراحی ستون فقرات می‌شود..

در طی یک دوره یک ساله، محققان از باکتری‌های ساکن در بینی، پوست و مدفوع بیش از ۲۰۰ بیمار قبل از جراحی نمونه‌برداری کردند. سپس این گروه را به مدت ۹۰ روز دنبال کردیم تا آن نمونه‌ها را با هر گونه عفونتی که بعداً رخ داده است مقایسه کنند.

نتایج ما نشان داد کهبا اینکه گونه‌های باکتریایی که در پوست پشت بیماران زندگی می‌کنند بین افراد به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است، برخی الگو‌های واضح وجود دارد. باکتری‌هایی که قسمت بالایی پشت اطراف گردن و‌شانه‌ها را تشکیل می‌دهند بیشتر شبیه باکتری‌های موجود در بینی هستند. آن‌هایی که معمولاً در قسمت پایین کمر وجود دارند بیشتر شبیه به آن‌هایی هستند که در روده و مدفوع هستند.
در واقع، ۸۶ درصد از باکتری‌هایی که پس از جراحی ستون فقرات باعث عفونت می‌شوند، از نظر ژنتیکی با باکتری‌هایی که بیمار قبل از جراحی حمل می‌کرد، مطابقت داشتند. این عدد به طور قابل توجهی نزدیک به تخمین‌های مطالعات قبلی با استفاده از تکنیک‌های ژنتیکی قدیمی‌تر متمرکز بر استافیلوکوکوس اورئوس است.

نزدیک به ۶۰ درصد عفونت‌ها همچنین به آنتی بیوتیک‌های پیشگیرانه تجویز شده در حین جراحی، ضد عفونی‌کننده‌ای که برای تمیز کردن پوست قبل از برش یا هر دو استفاده می‌شود، مقاوم بودند.

به نظر می‌رسد منبع این مقاومت آنتی بیوتیکی نیز در بیمارستان نبوده، بلکه از میکروب‌هایی است که بیمار قبلاً ناآگاهانه با آن‌ها زندگی می‌کرده است. آن‌ها احتمالاً این میکروب‌های مقاوم به آنتی بیوتیک را از طریق قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک قبلی، محصولات مصرفی یا تماس معمول با جامعه به دست آورده‌اند.
پیشگیری از عفونت‌های جراحی
اگر محتمل‌ترین منبع عفونت جراحی – میکروبیوم بیمار – باشد، این فرصتی را برای تیم‌های پزشکی فراهم می‌کند تا قبل از انجام یک روش برنامه‌ریزی شده در برابر آن محافظت کنند. پروتکل‌های کنونی برای پیشگیری از عفونت، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها یا ضد عفونی‌کننده‌های موضعی، یا آنتی‌بیوتیک سفازولین برای هر بیمار با شخصی‌سازی شدن، موثرتر می‌شوند.

اگر امروز یک عمل جراحی بزرگ انجام می‌دادید، هیچ کس نمی‌دانست که آیا محل برش شما با باکتری‌های مقاوم به رژیم استاندارد آنتی‌بیوتیک برای آن روش کلون شده است یا خیر. در آینده، پزشکان می‌توانند از اطلاعات میکروبیوم شما برای انتخاب دارو‌های ضد میکروبی هدفمندتر استفاده کنند. اما تحقیقات بیشتری در مورد چگونگی تفسیر این اطلاعات و درک اینکه آیا چنین رویکردی در نهایت منجر به نتایج بهتری می‌شود، مورد نیاز است.
این واقعیت که بیشتر عفونت‌ها در واقع با منابعی در بیمارستان شروع نمی‌شوند، احتمالاً شاهدی بر اثربخشی این پروتکل‌ها است.

منبع: یک پزشک

«تابناک با تو» – محدود کردن ساعاتی که خودتان به خودتان اجازه خوردن غذا می‌دهید، به عنوان یک استراتژی کاهش وزن‌، امیدوارکننده است، اما آیا این کاهش در مصرف کلی غذا است که باعث کاهش وزن می‌شود یا تأثیر دوره‌های روزانه ناشتایی؟

بر اساس یک مطالعه جدید که خوردن با محدودیت زمانی (TRE) را با الگوی غذایی معمولی (یا UEP) مقایسه کرد، این کاهش کالری است که بیشترین تفاوت را ایجاد می‌کند. این یافته‌ها می‌تواند در آینده، بهبه رویکرد‌های بهتری برای مقابله با مشکل رو به رشد چاقی در سراسر جهان بینجامد.

تیمی از محققان به رهبری دانشگاه جانز هاپکینز در ایالات متحده، ۴۱ شرکت‌کننده بزرگسال مبتلا به چاقی و پیش دیابت یا دیابت کنترل شده با رژیم غذایی را انتخاب کردند. سپس داوطلبان در یک گروه TRE یا یک گروه UEP قرار گرفتند و رژیم‌های غذایی هم‌کالری (مطابق با کالری) برای هر فرد تعیین شد.

صرف نظر از اینکه اشخاص در کدام گروه بودند، کاهش وزن قابل توجهی رخ داد. گروه TRE به طور متوسط ۳.۲ کیلوگرم و گروه UEP به طور متوسط ۲.۶ کیلوگرم، وزن کم کردند.

سایر نشانگر‌ها – از جمله سطح گلوکز، دور کمر، فشار خون و سطح چربی – در هر دو گروه مشابه بودند که شان می‌دهد که زمان صرف غذا خیلی مهم نیست.

گروه TRE فقط مجاز به خوردن در ساعات ۸ صبح و ۶ بعدازظهر – یک پنجره ۱۰ ساعته بود (اگرچه برخی از رژیم‌های TRE آن را تا چهار ساعت کاهش می‌دهند). در مقایسه، اعضای گروه UEP می‌توانستد بین ساعت ۸ صبح تا نیمه‌شب غذا بخورند.

پس کلا پایبندی به پنجره‌های زمانی خاص ممکن است به خودی خود مستقیماً به کاهش وزن کمک نکند، ولی به صورت غیرمستقیم به کاهش کالری دریافتی کمک می‌کند. مثلا از رفتن سر یخچال در ساعات آخر شب و به صاطلاح ریزه‌خواری‌های این ساعات پیشگیری می‌کند.

اگرچه TRE مؤثرتر از سایر مداخلات رژیمی برای کاهش وزن نیست، اما با حذف نیاز به کالری شماری، رویکردی ساده برای درمان چاقی به بیماران ارائه می‌دهد.

منبع: یک پزشک

«تابناک با تو» – در درون قفسه سینه شما یک عضو عضلانی نامتقارن وجود دارد که عاری از احساسات است، ولی هزاران سال است که آدمیان احساسات و عشق و نفرت خود را به آن نسبت می‌دهند. ولی مسئله دیگر این است که به جز نقاشان آگاه به آناتومی، در فرهنگ عامه همه شکل قلب را اشتباه می‌کشند و نمادی با عنوان قلب معمول و مرسوم شده و در روی خیابان‌ها و هنگام فرستادن پیام عشق و دوستی در اینترنت هم رواج یافته که هیچ شباهتی به قلب ندارد.

این کلیشه که بیشتر شبیه به شکل گوش ماهی است، دقیقاً از کجا سرچشمه می‌گیرد، کاملاً مشخص نیست!
محققان در یک بررسی جدید تلاش کرده‌اند بفهمند که این کژفهمی از چه زمانی شروع به انتشار کرد. با نگاهی به زمان‌های گذشته، آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که فیلسوفان یونان باستان ممکن است اولین کسانی بوده باشند که طپش‌های قلب را با احساسات مرتبط کردند و از ارسطو به عنوان یکی از مقصران اصلی یاد کردند.

به گفته پیر وینکن جراح مغز و اعصاب هلندی و یکی از محققان، اولین تصویر از نماد کلاسیک به شکل قلب در متنی در قرن سیزدهم ظاهر شد و ممکن است از توصیف ارسطو در مورد اندام الهام گرفته شده باشد. منابع دیگر نشان می‌دهند که نشان کلاسیک قلب، نشان دهنده برگ یک گونه منقرض شده از رازیانه غول پیکر به نام سیلفیوم است که زمانی در امتداد سواحل شمال آفریقا رشد می‌کرد و یونانیان و رومیان باستان از آن به عنوان نوعی پیشگیری از بارداری استفاده می‌کردند.

صرف نظر از اینکه این تصویر برای اولین بار چگونه رواج یافت، نویسندگان مطالعه به صراحت اظهار داشتند که «نماد جهانی قلب، هیچ شباهتی به قلب واقعی انسان ندارد. با این حال، هیچ کس اهمیتی نمی‌دهد، زیرا استفاده از نماد فعلی قلب به بیا ن‌ایده «قلب» به معنای استعاری آن به عنوان هسته عاطفه، محبت و عشق محدود می‌شود.
این نماد در قرن‌های ۱۵ و ۱۶ رایج شد. جالب است که اولین قلب با عروق خونرسان پیچیده آن یا سیستم شریان کرونری در دهه ۱۹۵۰ بادقت ترسیم شد، در این هنگام پلاستیک به آئورت افراد مرده تزریق شد و مدل‌هایی تولید کرد که این سیستم خاص و نه کل سیستم عضلانی قلب تا حدی شبیه قلب سنتی تصوری مردم است.

چند دهه بعد، توسعه تکنیک‌های جدید شامل تزریق رنگ‌های کنتراست به عروق کرونر هم تقریبا همین را نشان داد.

حالا این سوال مطرح می‌شود که نکند آناتومیست‌های باستانی هزاران سال قبل، از آشکار شدن شکل عروق کرونر توسط علم مدرن، همین شریان‌ها را الگو قرار داده بودند. نکند آنها قالب‌های پس از مرگ مشابهی از شریان‌های کرونر را با استفاده از مواد ابتدایی‌تری مانند گچ به جای پلاستیک تولید کرده‌اند.

عجیب است، اما این ممکن است معقول‌ترین فرضیه برای توضیح مطابقت تصاویر عروق کرونری ما با تصویر کهن‌الگوی قدیمی قلب باشد.

منبع: یک پزشک

«تابناک با تو» –  حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام ها و ایجاد اختلالات خودایمنی…

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری های خونی و درگیری اندام های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می دهد. علائم ممکن است هفته‌ ها پس از شروع داروی مشکل‌ زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

– دارو‌های ضد تشنج

– دارو‌های ضد ویروس

– آنتی بیوتیک‌ها

– آلوپورینول

– مگزیلتین

– تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

– عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

– استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

– ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

– فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

– تب

– بثورات پوستی یا جوش

– ائوزینوفیلی

– لنفوسیتوز آتیپیک

– تورم غدد لنفاوی

– التهاب اندام‌های داخلی
تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

– سابقه بستری شدن در بیمارستان

– راش حاد

– واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

– تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

– بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

– درگیری حداقل یک اندام داخلی

– ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

– سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

– کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

– ایمونوگلوبولین داخل وریدی

– پلاسمافرزیس
عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: عصرایران

«تابناک با تو» – نزدیک به یک سوم بزرگسالان آمریکایی می‌گویند هفت تا ۹ ساعت توصیه شده خواب شبانه را ندارند و برخی از دلایل اصلیِ آن عبارتند از استرس، اضطراب و نیز فرهنگی که به گفته کارشناسان، خواب را موجب کاهش بهره‌وری می‌داند نه برای استراحت و بازیابی توان جسم و روان.

آیا شما هم این تجربه را داشته‌اید که شب‌های زیادی را صرف تلاش برای خوابیدن کنید و نگران هستید که خوابتان کافی نیست؟ و حتما می‌دانید که تنها نیستید و بسیاری از افراد این مشکل را دارند.

«مولی اتوود»، استادیار روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز، می‌گوید: شما باید درک کنید که بدنتان به چه چیز‌هایی نیاز دارد و برای اولویت‌بندی آن‌ها نهایت تلاش خود را بکنید و فقط خواب را به عنوان چیزی که می‌توان در زمان بیکاری به سراغ آن رفت، نبینید.

به دنبال روش‌های اثبات نشده برای به خواب رفتن و خواب ماندن نباشید. در عوض، این ترفند‌های ساده را که نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس» به نقل از متخصصان خواب توصیه می‌کند، امتحان کنید.

یک «منطقه حائل» ایجاد کنید

استرس ناشی از کار اجتناب ناپذیر است. سعی کنید یک منطقه حائل بین پایان روز کاری و زمان خواب خود ایجاد کنید.

کارشناسان پیشنهاد می‌کنند حدود یک ساعت قبل از خواب، وظایف شغلی و مسئولیت‌های روزانه را به حال خود رها کنید. ایمیل خود را چک نکنید، صورتحساب‌ها را پرداخت نکنید، کار‌های خانه را انجام ندهید یا بی وقفه در رسانه‌های اجتماعی وقت نگذرانید. درعوض، روتینی ایجاد کنید که در آن یک کتاب بخوانید، به یک سرگرمی بپردازید یا زمانی را با عزیزان خود بگذرانید.

دکتر «آنیس ویلسون»، استادیار عصب شناسی و پزشکی در دانشگاه بیلور می‌گوید: این به ارزش اصلی ذهن آگاهی برمی گردد. هر چیزی که به تمرکز شما کمک می‌کند و تنش زیادی مربوط به فعالیت‌های روز را از بین می‌برد، به خواب بهتر کمک می‌کند.

مراقب آنچه می‌خورید، باشید

خوردن یک وعده غذایی بزرگ درست قبل از خواب می‌تواند خواب شما را مختل کند، بنابراین سعی کنید در ساعات اولیه عصر غذا بخورید.

اتوود گفت: من می‌توانم بگویم خوردن یک وعده غذایی بزرگ به این دلیل بد است که مانند این است که درست قبل از خواب، در زمانی که قرار است همه چیز در حال خاموش شدن باشد، به بدنتان کار بزرگی بدهید تا انجام دهد.

با این حال، خیلی گرسنه به رختخواب نروید. تنقلات حاوی پروتئین یا چربی‌های سالم مانند پنیر، بادام یا کره بادام زمینی را با نان غلات کامل امتحان کنید.

از مصرف کافئین و الکل خودداری کنید

نوشیدن الکل یا اسپرسو بعد از شام ممکن است باعث ایجاد اختلال در خواب شود.

الکل می‌تواند چرخه خواب شما را مختل کند، کیفیت خواب را کاهش و احتمال بیدار شدن بیشتر در نیمه شب را افزایش دهد.

همچنین کافئین محرکی است که تاثیر «آدنوزین» (ماده‌ای شیمیایی که به احساس خواب آلودگی کمک می‌کند) را مسدود می‌کند.

به این دلایل، کارشناسان پیشنهاد می‌کنند نوشیدنی‌های کافئین دار یا گازدار خود را چند ساعت قبل از خواب مصرف نکنید.

استفاده از وسایل الکترونیکی را محدود کنید

نور تلفن‌ها و صفحه‌های کامپیوتری می‌تواند ریتم شبانه‌روزی یا ساعت داخلی بدن را که به طور طبیعی ما را از خواب بیدار می‌کند، با سرکوب ملاتونین که به خواب کمک می‌کند، مختل کند.

متخصصان می‌گویند برای محدود کردن استفاده از وسایل الکترونیکی، نیاز به نظم و اعمال قوانین شخصی دارید.

با یک متخصص صحبت کنید

اگر هیچ روشی جواب نمی‌دهد و بیش از یک ماه است که برای داشتن یک خواب خوب شبانه تلاش کرده‌اید، متخصصان می‌گویند زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است. این امر به ویژه اگر بی‌خوابی در عملکرد کاری یا خلق و خوی شما اختلال ایجاد کند، مهم‌تر به نظر می‌رسد.

آتوود گفت: مهم نیست که چقدر آرامش داشته باشید. در یک نقطه خاص، اگر مقدار قابل توجهی استرس وجود داشته باشد، خواب شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

منبع: خبرفوری

تابناک باتو ــ محققان می‌گویند آنچه می‌خوریم و حتی جایی که آن‌ها را می‌خوریم می‌تواند بر سطح مواد شیمیایی ماندگار در خون ما تأثیر بگذارد.

پژوهشگران آمریکایی در یک مطالعه تازه از بیش از ۷۰۰ نفر سوالاتی در مورد رژیم غذایی‌شان پرسیدند، از جمله اینکه چه مواد غذایی و نوشیدنی‌های خاصی را مصرف می‌کنند (مانند سبزیجات، نان، نوشابه‌های انرژی‌زا، شیر و چای) و سپس سطح مواد شیمیایی ماندگار در خون آن‌ها را آزمایش کردند.

محققان همچنین از شرکت‌کنندگان در تحقیق پرسیدند که چقدر غذای آماده در خانه، مغازه فست‌فود یا رستوران غیرفست‌فودی می‌خورند. آنها از این اطلاعات برای بررسی این فرضیه استفاده کردند که افراد تا چه میزان با بسته‌‌بندی مواد غذایی حاوی مواد شیمیایی ماندگار در تماس بوده‌اند.

سال‌هاست که دانشمندان درباره «مواد شیمیایی ماندگار» هشدار می‌دهند. این ترکیبات پرمصرف شامل مشتقات پلی‌فلوروالکیل، دسته‌ای از مواد شیمیایی ساخته دست بشر هستند که چندین دهه است در طیف گسترده‌ای از صنایع برای مقاوم‌سازی محصولات در برابر گرما، آب، چربی و لکه‌ها استفاده می‌شوند.

در هشتاد سال گذشته مشتقات بسیاری از این ترکیبات ساخته شده‌اند که در تولید هزاران کالای مصرفی روزمره از ظروف غذای یک‌بار مصرف گرفته تا کف ضد حریق (کپسول‌ آتش‌نشانی) استفاده می‌شوند.

این ترکیبات که امروزه ردپایی از آن‌ها حتی دورافتاده‌ترین مکان‌های کره خاکی از جمله در بدن خرس‌های قطبی در قطب شمال نیز یافت شده است، به دلیل پیوندهای بسیار قوی فلوئور-کربن در بدن ما تجزیه نمی‌شوند و می‌توانند تا ده‌ها هزار سال در محیط زیست باقی بمانند. به همین علت نیز مواد شیمیایی «ماندگار» لقب گرفته‌اند.

مطالعات نشان داده‌اند که آن‌ها می‌توانند هورمون‌ها را مختل کرده، استخوان‌ها را تضعیف کنند یا خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها را افزایش دهند. آن‌ها همچنین با انواع سرطان، نقایص مادرزادی، بیماری‌های کلیوی و سایر مشکلات جدی سلامت مرتبط هستند.

یافته‌های مطالعه تازه نشان داده است که مصرف مقادیر زیاد چای، گوشت‌های فرآوری شده و غذاهای آماده خارج از خانه با افزایش سطح مواد شیمیایی ماندگار در بدن در طول زمان مرتبط است.

در واقع شرکت‌کنندگانی که بیشتر چای، هات‌داگ و گوشت‌های فرآوری‌شده مصرف می‌کردند، سطح مواد شیمیایی ماندگار بالاتری در خون خود داشتند.

با این حال، برخی از غذاها تنها زمانی با سطوح بالاتر این ماده شیمیایی مرتبط بودند که خارج از خانه تهیه می شدند. افرادی که غذاهایی مانند سیب‌زمینی سرخ‌کرده یا پیتزای تهیه‌شده در رستوران‌ها را می‌خوردند، سطوح بیشتری از مواد شیمیایی ماندگار را در خون خود نشان دادند. محققان می‌گویند دریافته‌اند که این مشکل عمدتا در فرآیند بسته‌بندی محصولات غذایی ایجاد می‌شود.

به عنوان مثال، آنها تصور می‌کنند که ارتباط بین چای و سطوح بالای مواد شیمیایی ماندگار به خاطر کیسه‌‌ای است که چای در آن قرار داده می‌شود. گوشت‌های فرآوری‌شده نیز با بسیاری از راه‌های احتمالی برای آلودگی در فرآیند تولید، چندان تعجب‌برانگیز نیست.

هیلی همپسون، محقق مقطع دکترا در دانشکده پزشکی کک کالیفرنیای جنوبی و نویسنده اصلی این مطالعه، در این باره می‌گوید: «حتی غذاهایی که از نظر متابولیک کاملاً سالم هستند نیز می‌توانند به مواد شیمیایی ماندگار آلوده شوند.»

نویسندگان این مطالعه می‌گویند هدف آزمایش آنها لزوماً تعیین این نیست که کدام غذاها «سالم» هستند و کدام‌ها نیستند، بلکه هدف این است که بفهمند کدام غذاها ممکن است به آزمایش بیشتری نیاز داشته باشند تا نظارت شود که آلودگی‌شان از کجا آمده است.

بسیاری از تحقیقات قبلی بر حضور آنها در آب متمرکز شده بودند، اما دانشمندان اکنون می‌گویند غذای آلوده احتمالاً تهدید بزرگتری برای سلامت انسان است.

برخی از بدترین منابع آلودگی در مواد غذایی عبارتند از برخی‌ از کاغذها و پلاستیک‌های بسته‌بندی، آفت‌کش‌ها و همچنین کودهای آلوده به مواد شیمیایی ماندگار که برای تقویت رشد محصولات غذایی استفاده می‌شوند.
منبع: یورونیوز