به گفته یکی از دانشمندان مطرح، یک واکسن آنفلوانزا کلی یا یونیورسال که بتواند از بدن مقابل تمام گونه‌های این ویروس محافظت کند، احتمالاً تا دو سال آینده در دسترس قرار می‌گیرد. این واکسن تجربی مبتنی بر فناوری mRNA خواهد بود.
با شیوع ویروس کرونا، دانشمندان به سراغ ساخت واکسن این بیماری در کوتاه‌ترین زمان ممکن رفتند و به همین دلیل با فناوری‌های جدیدی روبه‌رو شدیم. یکی از این فناوری‌ها، mRNA بود که چندین واکسن با استفاده از آن ساخته و روانه بازار شدند.
حالا دانشمندان می‌خواهند با استفاده از این فناوری، واکسن آنفلوانزایی توسعه دهند که در برابر تمام گونه‌های این ویروس مقاوم باشد. واکسن تجربی دانشمندان در آزمایش‌های حیوانی عملکرد مناسبی در برابر آنفلوانزای شدید داشته که راه را برای آزمایش‌های انسانی هموار می‌کند.
واکسن آنفلوانزا با فناوری mRNA
پروفسور «جان آکسفورد»، ویروس‌شناس دانشگاه «کوئین مری لندن» که در پژوهش اخیر نقشی نداشته است، می‌گوید این احتمال وجود دارد که واکسن توسعه‌یافته در دانشگاه «پنسیلوانیا» برای زمستان دو سال دیگر آماده شود:
«نمی‌توانم به اندازه کافی اهمیت دستاورد جدید دانشمندان را نشان دهم. پتانسیل این واکسن بسیار بالاست و فکر می‌کنم گاهی اوقات ویروس‌های تنفسی همه‌گیر را دست‌کم می‌گیریم.»
مدت‌هاست دانشمندان روی یک واکسن آنفلوانزا یونیورسال کار می‌کنند، اما پژوهش اخیر که نتیجه‌اش در ژورنال Science منتشر شده است، یک پیشرفت چشمگیر برای دستیابی به چنین واکسنی محسوب می‌شود. دانشمندان با استفاده از فناوری mRNA، این واکسن تجربی را توسعه داده‌اند.
در حال حاضر واکسن‌های آنفلوانزا فصلی می‌توانند از بدن تنها در برابر حداکثر ۴ گونه این ویروس محافظت کنند و این واکسن‌ها هر سال بروزرسانی می‌شوند. اما واکسن جدید می‌تواند از بدن در برابر ۲۰ زیرنوع آنفلوانزا A و B محافظت کند و احتمالاً در صورت بروز گونه‌های جدید، این واکسن می‌تواند در برابر آن‌ها مقاومت نماید.
آخرین همه‌گیری آنفلوانزا در سال ۲۰۰۹ رخ داد؛ زمانی که ویروس از خوک‌ها به انسان‌ها انتقال یافت. اگرچه این همه‌گیری تلفات بسیار کمتری نسبت به پیش‌بینی دانشمندان داشت، اما برای مثال در سال ۱۹۱۸، همه‌گیری آنفلوانزای اسپانیایی توانست جان میلیون‌ها نفر را بگیرد. بنابراین ساخت واکسن آنفلوانزا اهمیت بالایی دارد.
اگرچه در حال حاضر واکسن توسعه‌یافته توسط دانشمندان تنها در آزمایش‌های حیوانی حضور داشته و عملکرد موفقی از خودش نشان داده است، ولی همین نتایج باعث می‌شود که چشم به عملکرد انسانی مناسبش داشته باشیم. اگر این واکسن وارد فاز انسانی شود، احتمالاً نزدیک به همان دو سال باید تا انتشار نتایج نهایی‌اش صبر کنیم تا شاید در‌نهایت با چنین واکسنی روبه‌رو شویم.
در‌نهایت به نظر می‌رسد واکسن‌های مبتنی بر فناوری mRNA تازه در اول راه قرار دارند و باید در آینده خودمان را برای واکسن‌های بیشتری با این تکنولوژی آماده کنیم. برای مثال شاید تا سال ۲۰۳۰، واکسن‌های سرطان مبتنی بر mRNA از راه برسند.
