میزان کل میکروپلاستیک‌های رسوب‌شده در کف اقیانوس‌ها طی دو دهه گذشته با پیشرفتی که با نوع و حجم مصرف محصولات پلاستیکی توسط جامعه مطابقت دارد، سه برابر شده. این نتیجه اصلی مطالعه‌ای است که توسط مؤسسه علوم و فناوری زیست‌محیطی دانشگاه خودگردان بارسلونا (ICTA-UAB) و گروه محیط‌زیست ساخته‌شده دانشگاه آلبورگ (AAU-BUILD) انجام شده و برای اولین‌بار بازسازی با وضوح بالایی از آلودگی میکروپلاستیک رسوبات به‌دست‌آمده در شمال غربی دریایی مدیترانه ارائه می‌کند.
علی‌رغم اینکه از کف دریا به‌عنوان آخرین مقصد میکروپلاستیک‌های شناور روی سطح دریا یاد می‌شود، تکامل تاریخی این منبع آلودگی در محفظه رسوب و به‌ویژه میزان جداسازی و دفن میکروپلاستیک‌های کوچک‌تر در کف اقیانوس ناشناخته است.
مطالعه جدید دانشمندان که در ژورنال علوم و فناوری محیطی (ES&T) منتشر شده، نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها بدون تغییر در رسوبات دریایی باقی می‌مانند و جرم میکروپلاستیکی که در بستر دریا جمع‌آوری شده است، تولید جهانی پلاستیک از سال ۱۹۶۵ تا ۲۰۱۶ را شبیه‌سازی می‌کند.
«لورا سیمون سانچز»، محقق ICTA-UAB توضیح می‌دهد:
«به‌طور خاص، نتایج نشان می‌دهد که از سال ۲۰۰۰، میزان ذرات پلاستیکی ته‌نشین‌شده در کف دریا سه برابر شده است.»
فراوان‌ترین میکروپلاستیک های کف دریا
محققان در ادامه توضیح می‌دهند رسوباتی که از دهه‌ها پیش در بستر دریا وجود دارند و تجزیه و تحلیل شده‌اند، بدون تغییر باقی مانده‌اند. «مایکل گرلود»، محقق ICTA-UAB توضیح می‌دهد:
«این به ما اجازه داد تا ببینیم که چگونه از دهه ۱۹۸۰ و به‌ویژه در دو دهه گذشته، تجمع ذرات پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن از بسته‌بندی‌ها و بطری‌ها و همچنین پلی‌استر از الیاف مصنوعی پارچه‌های لباس افزایش یافته است.»
مقدار این سه نوع ذره به ۱.۵ میلی‌گرم در هر کیلوگرم رسوب جمع‌آوری‌شده می‌رسد که پلی‌پروپیلن بیشترین فراوانی را دارد و پس از آن پلی‌اتیلن و پلی‌استر قرار دارند.
علی‌رغم کمپین‌های آگاه‌کننده‌ای که تاکنون در مورد کاهش استفاده از پلاستیک یک‌بار‌مصرف برگزار شده است، داده‌های سوابق سالانه رسوبات دریایی نشان می‌دهد که هنوز تا رسیدن به این هدف فاصله زیادی داریم. سیاست‌گذاری‌های کشورهای سراسر جهان در این زمینه می‌تواند به بهبود این مشکل جدی و کاهش میکروپلاستیک ها کمک کند.
