حدود یک ماه از عرضه وانیلی موتورولا ریزر ۴۰ می گذرد و بالاخره در دفتر کار با آن بازی می کنیم. موتورولا امسال به جای عرضه یک گوشی هوشمند، یک سری عرضه را عرضه کرد و میتوانیم منطق پشت آن را ببینیم. Razr 40 Ultra جدیدترین و بهترینهای موتورولا را با قیمتی عالی ترکیب میکند، در حالی که Razr 40 وانیلی نسخهای کمرنگ از همان گوشی با قیمت بسیار پایینتر است.
Razr 40 به کاربرانی که به دنبال فرم تاشوی تاشوی بدون شکستگی هستند، پاسخ خواهد داد. با این حال، تا حد زیادی همان پنل ۶.۹ اینچی تاشو LTPO AMOLED ویژگی مرکزی است. و ما تا حد زیادی همین را می گوییم زیرا در Razr 40 Ultra به جای ۱۶۵ هرتز روی ۱۴۴ هرتز محدود شده است، که آنقدرها هم معامله بزرگی نیست. نمایشگر خارجی دوم کوچکتر است، اگرچه اندازه آن ۱.۵ اینچ است، اما همچنان OLED است.
این گوشی بر روی اسنپدراگون ۷ نسل ۱ کار میکند که اگر نتایج بررسیهای قبلی را بررسی کنیم، تقریباً یک اسنپدراگون ۷۷۸G تغییر نامگذاری شده است. این یک راه حل میان رده بالاست که می تواند همه چیز را در Google Play اجرا کند. پیکربندی حافظه از ۸/۱۲۸ گیگابایت شروع می شود و تا ۱۲/۲۵۶ گیگابایت می رسد.
پیکربندی دوربین کاملاً شبیه به Ultra است، با این تفاوت که دوربین اصلی با یک واحد ۶۴ مگاپیکسلی f/1.7 با تثبیت نوری جایگزین شده است. دوربین فوق عریض ۱۳ مگاپیکسلی f/2.2 با میدان دید ۱۲۰ درجه گسترده تر است. دوربین سلفی نیز ۳۲ مگاپیکسلی f/2.4 است که در Ultra آن را بسیار خوب دیدیم.
یکی از جنبه های جذاب غیر اولترا ظرفیت باتری است. مدل وانیلی دارای یک باتری بزرگتر ۴۲۰۰ میلی آمپر ساعتی است که به خودی خود قابل توجه است زیرا تعداد زیادی از باتری های تاشو چنین سلول بزرگی را ارائه نمی دهند. و درست مانند Ultra، گزینه وانیلی از شارژ بی سیم و شارژ سیمی ۳۰ واتی پشتیبانی می کند.
در مجموع، به نظر میرسد که موتورولا یک دستگاه تاشو میانرده امیدوارکننده را جمعآوری کرده است و یک جعبه قوی و قانعکننده برای انتخاب Razr 40 ارزانتر به جای استفاده از Ultra گرانتر دارد. پس از اتمام بررسی گوشی، مطمئناً متوجه خواهیم شد.