فلش بک: گوشی هایی که نبودند، قسمت ۳: طراحی برنده جایزه که توسط یک چیپست وحشتناک مخدوش شده است

در حالی که ویندوز بیشتر به عنوان یک سیستم عامل دسکتاپ شناخته می شود، تلاش بزرگ مایکروسافت با ویندوز ۸ این بود که هم داخلی و هم رابط کاربری را قادر به اجرا بر روی یک دستگاه مبتنی بر لمسی و مجهز به ARM کند. این باعث بازنویسی گسترده ویندوز فون از نسخه ۷ به نسخه ۸ و شکستن سازگاری برنامه ها شد. سیستم عامل دسکتاپ و موبایل به نزدیک‌تر شدن به یکدیگر ادامه دادند و ویژگی Continuum ویندوز ۱۰ موبایل خطوط بین دسک‌تاپ و موبایل را محو کرد.

قهرمان داستان امروز – خوب، قهرمان تراژیک، اما داستان را خراب نکنیم – NuAns Neo نام دارد. Continuum نقش مهمی در داستان آن ایفا می کند زیرا یکی از نکات برجسته در کمپین Kickstarter بود.

برای کسانی که آشنایی ندارند، Continuum یک حالت دسکتاپ برای ویندوز ۱۰ موبایل بود. این می تواند ویدئو را از طریق پورت USB-C ارسال کند و می تواند برنامه های تلفن همراه را در حالت پنجره ای اجرا کند. بهتر از آن، می‌توانست برنامه‌های Win32 را اجرا کند، یعنی برنامه‌های ویندوزی که برای پردازنده‌های ۳۲ بیتی x86 نوشته شده بودند (که اکثر برنامه‌ها در آن زمان بودند).

NuAns Neo در حال اجرای Continuum

ما بلافاصله در این طرح با مشکل مواجه می شویم. Neo از یک اسنپدراگون ۶۱۷، یک چیپست ۲۸ نانومتری از اواخر سال ۲۰۱۵ بهره می برد که دارای پردازنده مرکزی هشت هسته ای Cortex-A53 (پیکربندی ۴+۴، ۱.۵ گیگاهرتز + ۱.۲ گیگاهرتز) بود و دارای پردازنده گرافیکی Adreno 405 به همراه Cat. 7 مودم LTE (300 مگابیت در ثانیه پایین / ۱۰۰ مگابیت در ثانیه بالا).

اگر بگوییم این باتری کم مصرف می‌شود دست کم گرفته شده است – NuAns می‌خواست Neo را در اواسط سال ۲۰۱۶ عرضه کند، تقریباً در همان زمانی که ZTE از Zmax Pro، یک گوشی ۹۹ دلاری با SD 617، ۲ گیگابایت رم و ۳۲ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی رونمایی کرد. برای مقایسه، Neo همچنین دارای ۲ گیگابایت رم و فقط ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی (قابل ارتقا با کارت‌های microSD UHS-I تا ۱۲۸ گیگابایت) بود.

این قدرت محاسباتی بسیار کمی برای جایگزینی دسکتاپ است. برای زمینه بیشتر صحنه فناوری در سال ۲۰۱۶، می‌توانید یک Lumia 950 را تنها با قیمت ۲۵۰ پوند انتخاب کنید و مایکروسافت یک Display Dock رایگان برای استفاده با ویژگی Continuum قرار می‌دهد. یک Lumia 950 XL 340 پوند بود. مایکروسافت داک های رایگان را در ایالات متحده و کانادا نیز توزیع می کرد.

مسلما چیپ‌ست‌های اسنپدراگون ۸۰۸ و ۸۱۰ درون آن تلفن‌ها بسیار ناقص بودند، اما هنوز کیلومترها بهتر از ۶۱۷ بودند. و شما ۳ گیگابایت رم به‌علاوه ۳۲ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی (قابل ارتقا) دارید.

مایکروسافت لومیا ۹۵۰ با داک نمایشگر که Continuum را اجرا می کند

بسیار خوب، اگر منصف باشیم، در آن زمان مایکروسافت به دلیل از دست دادن اعتماد به تجارت گوشی های هوشمند خود، اقدام به فروش آتش از موجودی لومیا خود می کرد. و NuAns Neo یک تلفن گران قیمت نبود – ارزش بازار آن ۴۰۰ دلار ذکر شده بود، اما حامیان اولیه پرنده می توانستند آن را با قیمت ۲۷۰ دلار تهیه کنند.

بیایید به سخت افزار نگاه کنیم – بعداً در مورد طراحی بیشتر خواهیم گفت زیرا این بهترین ویژگی تلفن است. در حال حاضر، بیایید به سخت افزار نگاه کنیم. پورت USB-C مورد نیاز و جک ۳.۵ میلی متری هدفون وجود داشت. قاب پشتی مانند باتری ۳۳۵۰ میلی‌آمپر ساعتی قابل جابجایی بود و به شما امکان دسترسی به اسلات‌های سیم‌کارت و microSD را می‌داد.

بررسی اجمالی NuAns Neo

جالب اینجاست که در زیر پنل پشتی فضایی برای کارت NFC وجود داشت. NFC قبلاً تا سال ۲۰۱۶ به خوبی تثبیت شده بود، اما این رویکرد دارای مزایایی است – به عنوان مثال آیفون ۷ آن را داشت، اما اپل تنها در سال ۲۰۱۸ با iOS 12 دسترسی به آن را باز کرد. NuAns به شما اجازه می‌داد مثلاً از یک عمومی استفاده کنید. کارت حمل و نقل یا کارتی که درب دفتر شما را باز می کند، حتی اگر از استانداردهایی استفاده شده باشد که توسط تلفن های روز پشتیبانی نمی شود.

Neo صفحه نمایش ۵ اینچی با وضوح ۷۲۰p داشت که برای یک گوشی ۴۰۰ دلاری (حتی ۲۷۰ دلاری) در روز کم بود. Zmax Pro دارای صفحه نمایش ۶ اینچی ۱۰۸۰p بود. دو دوربین روی آن وجود داشت – ۱۳ مگاپیکسل در پشت و ۵ مگاپیکسل در جلو، هر دو با فوکوس خودکار. ابعاد این گوشی ۱۴۱ در ۷۴.۲ در ۱۱.۳ میلی متر و وزن آن ۱۵۰ گرم است.

خوب، بیایید اکنون در مورد طراحی صحبت کنیم. پنل پشتی قابل جابجایی بود و پیچش جالبی داشت – در واقع دو پنل وجود داشت که می‌توانستند به صورت جداگانه تغییر کنند. این به کاربران اجازه می‌دهد تا پنل‌ها را با هم ترکیب کرده و با ترکیب‌های ممکن، ظاهری منحصربه‌فرد داشته باشند. در اینجا پانل های موجود برای ظاهر “TWOTONE” وجود دارد:

و اکنون یک انیمیشن برای هدایت نقطه به خانه. اگر چندین پنل داشتید، می توانید برای هر روز هفته یک ترکیب متفاوت داشته باشید.

تیم NuAns موادی با کیفیت عالی را انتخاب کرد که ترکیبی از چوب، چرم و جیر را ارائه می‌کرد. اینها مواد طبیعی نبودند، اما در عوض به طور خاص برای کنترل سایش و پارگی استفاده روزانه طراحی شده بودند.

به عنوان جایگزینی برای قاب‌های TWOTONE، کیف‌های فلیپ به سبک کیف پول نیز وجود داشت. این قسمت پشت را با یک تکه پوشانده و قسمت جلوی آن را چرم پیچیده است. یک آهنربا قاب را بسته نگه می‌داشت (و برای قفل/باز کردن قفل تلفن استفاده می‌شد) و یک جیب کوچک برای کارت‌های اعتباری داخل آن بود. همچنین، این کیس می تواند به عنوان پایه پایه استفاده شود.

ما در مورد شما نمی دانیم، اما فکر می کنیم که تیم NuAns طرح های زیبایی ایجاد کرده اند، اگرچه ما می پرسیم که چقدر عاقلانه است که یک شکاف در وسط پشت داشته باشیم. البته نئو فاقد هر نوع مقاومت در برابر آب بود، اما حتی ورود گرد و غبار نیز می توانست مشکل ساز باشد.

ما تنها کسی نیستیم که فکر می کنیم Neo یک نگاه است، آن جایزه طلای iF را برد، در اینجا چیزی است که هیئت داوران باید بگویند:

این تلفن هوشمند توسط سازنده ژاپنی Trinity نشان دهنده انحراف از اکثر محصولات در رده خود است و فناوری پیچیده را با لمس های جالب ترکیب می کند. با استفاده از چوب و سایر مواد “گرم” ظاهری تازه دارد و شکل بدن منحنی طبیعی و متعادل به نظر می رسد. به طور کلی، یک محصول فوق العاده اجرا شده است.

تا الان باید مشتاق باشید که بفهمید برای NuAns Neo چه اتفاقی افتاده است. این تلفن در اواخر سال ۲۰۱۵ در ژاپن رونمایی شد و سپس در اوایل سال ۲۰۱۶ در نمایشگاه CES به نمایش درآمد. برنامه این بود که آن را از طریق یک کمپین Kickstarter در ژوئن ۲۰۱۶ به صورت جهانی عرضه کنیم.

کمپین کیک استارتر هدف متوسطی داشت، ۷۲۵۰۰۰ دلار، اما نتوانست علاقه ای به خود جلب کند. تنها ۴۸۹ حامی با مجموع پولی فقط ۱۴۲۳۶۸ دلار امضا کردند. این بهتر از تلفن بدون پورت Meizu است، اگرچه به هیچ وجه به چیزی که برای عرضه این گوشی به بازار جهانی نیاز بود، نزدیک نیست. به نظر می رسد که Neo در ژاپن فروخته شده است، اما ما نمی توانیم آمار فروش را پیدا کنیم.

شرم آور است که چنین طراحی زیبایی را هدر دهیم، درست است؟ تیم NuAns نیز همین فکر را می‌کرد و این بار به جای ویندوز، اندروید ۷.۱ نوقا را به کار برد. مدل جدید NuAns Neo Reloaded نام داشت (ظاهراً تیم از طرفداران فیلم های ماتریکس بودند) و در واقع یک مدل کاملاً جدید بود.

Reloaded با چیپست اسنپدراگون ۶۲۵، ۳ گیگابایت رم تقویت شد و صفحه نمایش به پنل ۵.۲ اینچی ۱۰۸۰p ارتقا یافت. این همه نگرانی های کلیدی در مورد نئو اصلی را برطرف کرد. به روز رسانی های دیگری نیز وجود داشت، مانند حسگر اثر انگشت و شیشه Dragontrail Pro در جلو.

NuAns Neo Reloaded جدید و بهبود یافته

این تیم حتی فایل‌های CAD را برای کمک به افراد در طراحی و پرینت سه‌بعدی قاب‌های پشتی Neo Reloaded در خانه منتشر کردند، که واقعاً برای آنها جالب بود.

این گوشی برای عرضه در ۳۱ می ۲۰۱۷ در ژاپن با برچسب قیمت ۴۹۸۰۰ ین (حدود ۴۴۰ دلار در آن زمان) تعیین شده بود.

زمانی که NuAns اقدام به راه اندازی جهانی کرد، این بار از طریق IndieGoGo، تاریخ تکرار شد. این کمپین حتی هدف کمتری داشت، ۳۷۰,۰۰۰ دلار، اما با تنها ۲۳ حامی و ۷,۷۰۸ دلار در کیف، توجه کمتری را به خود جلب کرد.

قیمت گذاری جهانی NuAns Neo Reloaded

ما در بهترین زمان‌ها نسبت به طراحی‌های بعد از رایانه‌های شخصی بدبین هستیم، اما تلاش برای قرار دادن گوشی با اسنپدراگون ۶۱۷ و ۲ گیگ رم به عنوان جایگزین دسک‌تاپ، حتی زمان خوبی نیست، هرگز بد نیست. با این حال، نمی توان انکار کرد که NuAns Neo یک طراحی جسورانه بود، چیزی نادر در دهه گذشته.

آیا اگر از همان ابتدا با اندروید (و با چیپست بهتر) همراه می شد، موفقیت آمیز بود؟ اندروید در آن زمان برای حالت دسکتاپ آماده نبود (اندروید امروزی نیز خارج از پیاده‌سازی‌های انحصاری فروشنده نیست)، بنابراین NuAns باید این ویژگی را کاهش می‌داد.

این همچنان طراحی زیبا و قابل شخصی سازی را باقی می گذارد، اما ممکن است این به تنهایی کافی نبوده باشد. Moto Maker در آن روزگار و گوشی‌های نسخه سفارشی سامسونگ امروزی برخی سفارشی‌سازی‌ها را ارائه می‌کنند، هرچند بدون طراحی هوشمندانه NuAns. با این حال، آن مدل‌های Moto X و G و گلکسی‌های فعلی قبل از تمرکز بر ظاهر، با سخت‌افزار خوب شروع به کار کردند. وقتی صحبت از NuAns Neo به میان می آید، زیبایی فقط در عمق پوست بود – داخل آن یک گوشی ۱۰۰ دلاری بود.