تیمی از محققان موسسه «Wyss» هاروارد، تکنیکی برای چاپ سه بعدی ماکروفیلامنت‌های بلند قلبی به کار گرفته‌اند که به رشته‌های ماهیچه مانند تبدیل شده و قابلیت انقباض دارد. از آنجا که این فیلامنت‌ها در درمان بازسازی قلب به کار می‌آیند، بزرگترین چالش دانشمندان هماهنگ کردن اجزای پیچیده قلب با جز جدید بود. در این تکنیک جدید از پرینتر سه بعدی و فناوری چاپ زیستی «SWIFT» استفاده شده است.
پیش از این دانشمندان موفق شده بودند با استفاده از پرینتر سه بعدی، سیلیکون و حتی سلول‌های خود بیمار، بخش‌هایی از قلب را تولید کنند. اما این اجزا عملکردی مطابق واقعیت نداشتند و امکان استفاده از آن‌ها برای ترمیم قلب وجود نداشت.
در این روش، دانشمندان پلتفرمی با ۱۰۵۰ سوراخ عمیق (چاه) ایجاد کردند که در هرکدام دو ستون میکروسکوپی وجود داشت. دانشمندان این چاه‌ها را با سلول‌های بنیادی و کلاژن پروتئین و سلول‌هایی که برای تشکیل بافت استفاده می‌شوند، پر کردند.
این ترکیب با رشد سلول‌های بنیادی تبدیل به یک بافت متراکم می‌شود. این فقط یک قطعه کوچک از قلب انسان است. این فناوری خروجی نسبتا بالایی دارد، اما پیش از آنکه به عنوان یک قلب ارگانیک که با استفاده از پرینتر سه بعدی چاپ شده در اختیار پزشکان قرار بگیرد، باید مطالعات بیشتری بر روی آن انجام شود.
این گروه تحقیقاتی معتقد است تکنیک به کار برده شده می‌تواند برای درمان اسکارهای ایجاد شده پس از حمله قلبی مفید باشد. آن‌ها امیدوارند با پیشرفت این تکنولوژی، به نوزادان مبتلا به نواقص مادرزادی در ناحیه قلب نیز کمک کنند تا مشکلات دائمی برای آن‌ها بوجود نیاید.
